Minggu, 05 September 2010

Kumpulan Pribahasa (Babasan/Paribasa) Sunda Jeung Hartina

Seueur pisan pribahasa (babasan/paribasa) sunda nu ku sim kuring hilap deui, ma’lum hirup lain di tatar sunda nyarita loba teu make sunda komo deui pribahasa (babasan/paribasa) sunda pastina oge jarang kapake. Ayeuna sugan jeung sugan rek diajar deui pribahasa (babasan/paribasa) sunda. --- manawi para wargi bade nambihan sumangga diantos ---
  • Adab lanyap Jiga nu handap asor, daek ngahprmat ka batur, tapi boga hate luhur, tungtungna sok ngunghak jeung kurang ajar, temahna batur loba nu teu resepeun.
  • Adam lali tapel poho ka baraya jeung poho ka lemah cai.
  • Adat kakurung ku iga adat nu hese digantina.
  • Adean ku kuda beureum beunghar ku barang titipan atawa ginding ku pakean batur.
  • Adigung adiguna gede hulu, boga rasa leuwih ti batur, kaciri dina laku lampahna jeung omonganana.
  • Agul ku payung butut ngagulkeun luluhur sorangan.
  • Akal koja pinter dina kagorengan atawa kajahatan.
  • Aki aki tujuh mulud lalaki nu geus kolot pisan.
  • Aku aku angga ngaku barang batur kalawan ngandung maksud hayang mibandangaku baraya batur anu beunghar atawa jeneng, mamrih kahormatan atawa kauntungan.
  • Aku panggung darehdeh jeung mere maweh, ngan hanjakal ku ieu aing asa pangpunjulna, pangbeungharna jste.
  • Alak-alak cumampaka resep jeung hayang dipuji batur, boga rasa pangpunjulna. Anu handap hayang nyaruaan nu luhur, nu hina hayang nyaruaan nu mulya.
  • Alak paul tempat anu lain dikieuna, ngeunaan jauhna jeung pisusaheunana.
  • Alus panggung = alus laur hade ome tegep dedeg pangadegna.
  • Ambek nyedek tanaga midek ari napsu pohara gedena, ngan masih bisa meper diri
    napsu kapegung.
  • Ambekna sakulit bawang gampang pisan ambek, jeung mun geus ambek teu reureuh sakeudeung.
  • Anak puputon anak nu kacida didama-damana, nu pohara dipikanyaah.
  • Anjing ngagogogan kalong mikahayang nu lain lain, nu pamohalan pilaksanaeun (Mikahayang nu moal bakal kasorang).
  • Ari diarah supana, kudu dipiara catangna Naon bae nu mere hasil ka urang kudu diurus bener bener.
  • Ari umur tunggang gunung, angen angen pecat sawed ari umur geus kolot tapi hate ngongoraeun keneh.
  • Asa dijual payu ngungun dumeh nyorangan di panyabaan, jauh ti indung bapa.
  • Asa ditonjok congcot meunang kabungah nu gede, anu saenyana teu diarep arep.
  • Asa ditumbu umur Boga rasa kahutangan budi anu pohara gedena.
  • Asa nanggeuy endog beubeureumna kacida nyaahna.
  • Asa potong leungeun katuhu leungiteun jalma nu pohara hade galena.
  • Ati mungkir beungeut nyinghareup palsu, siga sono, tapi henteu. Siga suka, tapi henteu, siga nyaah tapi henteu.
  • Aub payung, sabet panon sabasoba wewengkon, ngeunaan tanah.
  • Aya astana sajeungkal anu mustahil oge oge bisa kajadian.
  • Aya bagja teu daulat arek meunang bagja atawa kauntungan tapi teu tulus.
  • Aya di sihung maung Kulantaran loba kawawuh gegeden dina aya karerepet atawa kaperluan penting gampang naker meunang pitulungna.
  • Aya hate kadua leutik naksir.
  • Aya jalan komo meuntas aya lantaran anu diarep arep ti tadina nepi ka maksud urang gancang kalaksanakeun.
  • Aya jalan komo meuntas Aya pilantaraneun atawa pijalaneun pikeun ngalaksanakeun atawa ngabulkeun kahayang.
  • Aya jalan komo meuntas eukeur mah aya maksud, turug turug aya pilantaraneun.
  • Aya peurah aya komara aya harega, aya pangaji.
  • Aya nu dianjing cai Aya nu diarep-arep atawa dihéroan.
  • Ayakan tara meunang kancra nu bodo jeung nu pinter moal sarua darajatna jeung panghasilanana.
  • Baleg tampele ari rasa tresna ka lalaki geus aya, ngan lamun papanggih jeung jelemana gede keneh kaera.
  • Bali geusan ngajadi tempat dilahirkeun.
  • Balung kulit kotok meuting teu eureun eureun nyeri hate ti baheula nepi ka kiwari.
  • Balungbang timur, caang bulan opat belas, jalan gede sasapuan beak karep ku rido jeung beresih hate.
  • Banda tatalang raga lamun urang papanggih jeung karerepet, gering upaman, euweuh halangan urang ngajual barang nu aya pikeun ngabela diri, meuli ubar sangkan waras.
  • Belang bayah gindi pikir boga pikiran goreng ka papada kawula.
  • Bengkung ngariung bongkok ngaronyok babarengan sok sanajan dina hina, rugi, atawa cilaka.
  • Beurat birit hese jeung sungkan dititah.
  • Beurat nyuhun beurat nanggung, beurat narimakeunana pohara narimakeunana kana pitulung, ngan teu kawasa ngedalkeun ku lisan atawa tulisan, anging gusti nu ningali.
  • Beureum paneureuy seuseut batan neureuy keueus hese pisan, seuseut seuat ngahasilkeun maksud.
  • Beuteung anjingeun ngeunaan ka jelema nu beuteungna cara/siga beuteung anjing.
  • Bilih aya turus bengkung Bisi salah pokpokanana.
  • Biwir nyiru rombengeun resep mukakeun rasiah sorangan atawa rasiah batur.
  • Biwir nyiru rombengeun Resep ngucah ngaceh rasiah atawa kaaeban boh nu sorangan boh nu batur.
  • Biwir sambung lemek, suku sambung lengkah henteu milu milu kana tanggung ajwabna mah, ieu mah ngan saukur mangnepikeun dumeh jadi utusan, ngemban timbalan tinu lian.
  • Bluk nyuuh blak nangkarak Kabina bina rajina dina enggoning nyiar kipayah.
  • Bobo sapanon carang sapakan aya kuciwana, lantaran aya kakuranganana atawa karuksakanana.
  • Bobor karahayuan henteu rahayu, henteu salamet, meunang kacilakaan atawa tiwas.
  • Bobot pangayun timbang taraju kabéh anu dipigawé kudu pinuh tinimbangan.
  • Bonteng ngalawan kadu nu leutik ngalawan nu gede.
  • Buburuh nyatu diupah beas nyiar pangarti tur diburuhan atawa digajih.
  • Budi santri, legeg lebe, ari lampah euwah euwah Ari laku lampah mah kawas santri tapi sok ceceremed.
  • Buluan belut, jangjangan oray pamohalan kajadian.
  • Bungbulang tunda / tunda talatah lamun dititah tara sok pek ku maneh, tapi sok nitah deui ka batur.
  • Buntut kasiran koret, medit, ngeupeul, tara pisan daek barangbere.
  • Bur beureum bur hideung, hurung nagtung siang leumpang ginding, loba pakean anu aralus dipake.
  • Buruk buruk papan jati ka sobat atawa ka baraya mah sok hayang ngahampura bae lamun aya kasalahan teh.
  • Caang bulan dadamaran migawe nu kurang mangpaat.
  • Cacag nangkaeun Hanteu beres, hanteu rata, henteu sampurna.
  • Cangkir emas eusi delan omonganana mah alus nepi ka urang jadi percaya jeung kataji, tapi hatena jahat jeung matak bahaya ka urang.
  • Cara bueuk meunang mabuk ngeluk bae, teu lemek teu carek, euweuh hojah, euweuh karep, euweuh kahayang sabab era tawa sieun.
  • Cara gaang katincak anu tadina rame kacida, ayeuna mah jadi jempling pisan.
  • Cara jogjog mondok carekcok bae, mani gandeng nacer.
  • Cara simeut hiris, tai kana beuheung beuheung Pohara bodona, beunang dibobodo atawa ditipu ku batur.
  • Cecendet mande kiara Nu leutik nyaruaan anu gede, nu miskin nyaruaan nu beunghar.
  • Ceuli lentaheun Sok gancang nyaritakeun ka batur naon bae anu kadenge, turtaning tacan karuhan eta beja teh bener henteuna.
  • Cicing dina sihung maung Nganjrek di jelema anu nyusahkeun atawa bakal nyilakakeun ka diri urang.
  • Cikaracak ninggang batu laun laun jadi legok Ku dileukeunan mah sakumaha hesena ge lila lila jadi bisa (najan bodo asal leukeun diajarna lila lila oge tangtu bisa).
  • Cileuncang mande sagara, cecendet mande kiara, hunyur nandean gunung Nyaruaan ka jelema anu saluhureun harkatna, darajatna atawa pangabogana.
  • Ciri sabumi cara sadesa beda tempatna, beda deui adat jeung kabiasaanana.
  • Clik putih clak herang Kaluar tian hate anu beresih, rido pisan, teu aya geuneuk maleukmeuk.
  • Congo congo ku amis, mun rek mais oge puhuna Kumaha arek bageurna dinu ajdi anak, lamun bapana henteu bageur.
  • Daek macok embung dipacok daek ngarah kana rejeki atawa pakaya batur, tapi diarah rejekina atawa pakayana ku batur mah embung.
  • Dagang oncom rancatan emas ari modalna gede kacida, ngan batina anu diarah kacida leutikna.
  • Dah bawang dah kapas tah barangna tah duitna.
  • Daluang katinggang mangsi Susuganan katuliskeun aya jodo (waris).
  • Désa maca cara nagara mawa tata Ngagambarkeun yén kaayaan jeung adat kabiasaan di désa jeung kota (nagara) téh béda-béda.
  • Deugdeug tanjeuran pada ngadeugdeug pada nongton, jadi tongtonan kulantaran pinter dina kasenian.
  • Deukeut deukeut anak taleus ari imahna mah puguh padeukeut, ngan hanjakal teu nyaho tibareto yen baraya.
  • Dihin pinasti, anyar pinanggih baheula ditangtukeunana, ngan kakara ayeuna kalakonanana atawa kapanggihna.
  • Dikungkung teu diawur, dicangcang teu diparaban Ari dipegat mah teu acan, ngan geus teu dipeutingan jeung teu dibalanjaan.
  • Dipiamis buah gintung Disangka hade jeung bageur tapi buktina goreng jeung jahat.
  • Dipiamis buah gintung disangka hade jeung bageur, tapi buktina goreng jeung jahat.
  • Disakompet daunkeun, dihurun suluh dihijikeun bae, disaruakeun bae, teu dibeda beda.
  • Ditangtang ditengteng dijieun bonteng sapasi Dialak ilik lantaran dianggap aneh.
  • Ditilik ti gigir lenggik, disawang ti tukang lenjang, diteuteup ti hareup sieup lenjang jeung geulis pisan, pantes kewes.
  • Dogdog pangrewong bantuan anu euweuh hartina, dina teu aya oge teu naon naon.
  • Dogong dogong tulak cau, geus gede dituar batur ngantian jeung mahugi parawan ti keur leutik keneh, sugan diparengkeun ku nu kawasa jadi pipamajikaneun, na ari geus gede dikawin batur, atuh hese cape taya gawe.
  • Dosa salaput hulu kacida loba dosana.
  • Dulang tinande awewe mah nurutkeun bae, kumaha diaturna jeung diparentahna ku nu jadi salami.
  • Duum tinggi ngabagikeun naon naon henteu kalawan adil aya nu loba, aya nu saeutik.
  • Elmu ajug pinter ari mapatahan batur mah, tapi prak ku sorangan henteu.
  • Elmu sapi samiuk (ngahiji) kana kagorengan.
  • Elmu tumbila nu boga imah ngarugikeun ka tatamu.
  • Elok bangkong nuju sakarat, ngan kari tunggu dawuh bae.
  • Endog sapatarangan, peupeus hiji, peupeus kabeh kasusah atawa karerepet anu tumiba ka dulur, baraya atawa sobat, balukarna ngabingungkeun atawa nyusahkeun ka sarerea.
  • Endog tara megar kabeh najan saindung sabapa hneteu sarua milikna, rejekina atawa darajatna.
  • Galehgeh gado darehdeh tapi henteu terus kana hate.
  • Gancang pincang kulantaran digawena buru buru jeung kurang ati ati hasilna teh teu nyugemakeun.
  • Gantung denge hanteu terus bisa ngadengekeun hiji perkara jeung pohara hayangna neruskeun ngadengekeun.
  • Gantung teureuyeun Hanteu terus daharna sabab dahareunana geus beak atawa daharna kapaksa kudu eureun heula ku lantaran aya dahareun nu didagoan.
  • Gede gede kayu randu, dipakeke pamikul bengkung, dipake lincar sok anggang, dipake pancir ngajedig Ngeunaan ka jelema anu jangkung ahrelung tur dedeg ngan hanjakal gawena jeung karajinanana goreng.
  • Gede gunung pananggeuhan Adigung kulanatran boga kolot atawa baraya baleunghar ataw jareneng.
  • Gede gunung pananggeuhan Boga ahli atawa kawawuhan anu beunghar atawa jadi gegeden, dina urang aya karerepet atawa butuh ku pitulung, eta jalma bisa nulungan ka urang ku kabeungharan atawa kakawasaan.
  • Getas harupateun, pingges harepan Gampang pisan nyalahkeun atawa ngahukum ka batur.
  • Geulis sisi, laur gunung, sonagar huma Ari rupa mah tegep ngan dangong dusun meledug.
  • Gindi pikir belang bayah Goreng hate, dolim, julig , dengki.
  • Ginding kakampis Ari pake mah ginding ngan duit teu boga.
  • Giri lungsi tanpa hina Nu luhur jeung nu handap sarua bae ulah dihina.
  • Goong saba karia Datang sorangan ka anu keur kariaan sanajan hanteu di ondang, maksudna hayang dititah gawe sangkan seubeuh baranghakan.
  • Gunung tanpa tutugan, sagara tanpa tepi Euweuh anggeusna, euweuh beakna.
  • Gurat batu Pageuh kana jangji.
  • Gusti Alloh tara nanggeuy dibongkokna Gusti Alloh tara nangtayungan ka mahlukna anu salah atawa boga dosa ka papada kawula.
  • Hade gogog hade tagog Hade basa jeung hade tingkah lacuna.
  • Hade ku omong goreng ku omong Omongan nu hade balukarna hade jeung omongan nu goreng, goreng deui balukarna.
  • Halodo sataun lantis ku hujan sapoe Kahadean anu sakitu gedena tur lilana leungit pisan ku kagorengan atawa kasalahan sapoe.
  • Hambur bacot murah congcot Goreng sungutna jeung sok mindeng nyarekan deuih tapi berehan sok daek barangbere dahareun.
  • Hampang birit gampang jeung daekan dititah.
  • Hanteu gedag bulu salambar Hanteu sieun atawa gimir saeutik eutik acan.
  • Hapa hapa ge ranggeuyan Enya ari miskin tea mah, ngan lumayan da ari salaki mah boga.
  • Hapa hapa ge ranggeuyan Miskin miskin oge da boga salaki nu ngurus jeung nangtayungan.
  • Harewos bojong Harewos anu cukup tarikna, nepi kadenge ku jelema anu deukeut kalawan tetela pisan.
  • Haripeut ku teuteureuyeun Gancang atoh dina meunangna rejeki, boh dahareun boh duit kalawan teu ngingetkeun balukarna ieu teh rejeki halal atawa haram.
  • Harus omong batan goong Beja teh sasarina sok gampang jeung gancang nerekab, kulantaran umuna sok pabeja beja.
  • Hayang untung jadi buntung teu papanggih ari jeung kauntungan mah, papanggih soteh jeung karugian anu sama sakali henteu diarep arep.
  • Hejo tihang Resep jeung remen gunta ganti imah tempat atawa pagawean.
  • Herang caina beunang laukna Maksud bisa kahontal kalawan beres teu aya pihak anu dirugikeun atawa dinyenyeri.
  • Herang caina beunang laukna Nu dipikahayang bisa laksana tur teu nganyenyeri batur.
  • Herang herang kari mata, teuas teuas kari bincurang Bareto mah beunghar ayeuna kari miskina.
  • Heueuh heueuh bueuk Nyatujuan ari diluar mah, ngan bae henteu terus jeung hatena.
  • Heureut deuleu pondok léngkah Ngagambarkeun sundek kanyaho ku sabab henteu réa babandingan da kurung batok.
  • Heurin ku letah Hayang jeung perlu ngabejakeun hiji perkara, ngan sieun pok kulantaran loba karisi/ karempan.
  • Hirup ku panyukup gede ku pamere Hirup samahi mahi ku pamere batur bae, sabab teu purun hojah sorangan dina enggoning nyiar kipayah.
  • Hirup nuhun paeh dirampes Rido pisan pasrah pisan, teu boga kahayang naon naon.
  • Hirup ulah manggih tungtung, paeh ulah manggih beja Kudu bageur kudu hade laku lampah supaya alus kacaritakeunana.
  • Hulu dugul dihihidan Nu keur senang tambang senang, nu keur untung tambah untung.
  • Hunyur nandean gunung Nyaruaan ka jelema saluhureun harkatna atawa pangabogana.
  • Hurung nangtung siang leumpang Ginding karana make papakean atawa perhiasan anu aralus.
  • Ieu aing uyah kidul Boga rasa pangleuwihna ti pada batur, boh ngeunaan rupa, pangarti, pangaboga, pangkat atawa kakawasaan.
  • Ilang along margahina, katinggang pangpung dilebok maung, rambutna salambar, getihna satetes, ambekanana sadami, agamana darigamana, kaula nyerenkeun Masrahkeun sagalagalana hadena gorengna, bagja cilakana (biasana sok dipake dina seserahan).
  • Indung lembu bapa banteng Ti indung jeung bapa turunan menak jeung beunghar.
  • Inggis batan maut hinis Pohara risina, pohara paurna.
  • Inggis manan maut hinis, rempan batan mesat gobang Inggis jeung paur kabina bina.
  • Ipis kulit beungeut Gede kaera.
  • Iwak nangtang sujen Wani nyorang picilakaeun, pibalaieun atawa pibahayaeun.
  • Jabung tumalapung sabda tumapalang milu nyaritakeun hiji perkara sakapeung nempasan omongan batur, nyeta nyeta siga nu nyaho, padahal teu nyaho nanaon.
  • Jadi maung malang jadi panghalang, ngeunaan ka lalaki nu ngahalangan pijodoeun hiji awewe.
  • Jadi sabiwir hiji jadi carita jalma loba.
  • Jadi senen kalemekan mindeng dicaritakeun batur.
  • Jaman cacing dua saduit jaman baheula pisan.
  • Jati kasilih ku junti pribumi kaeehkeun ku urang asing.
  • Jauh jauh panjang gagang hanas jauh jauh oge dijugjug, ngan hanjakal ku teu hasil.
  • Jauh ka bedug anggang ka dayeuh dusun, teu nyaho di tata-titi, tidak tanduk, suba sita, duduga jeung peryoga.
  • Jauh ka bedug dusun,bodo, euweuh kanyaho.
  • Jawadah tutung biritna, sacarana sacarana unggal bangsa beda adat jeung kabiasaanana.
  • Jegjeg ceker cape kulantaran leumpang ka dieu ka dieu.
  • Jejer pasar lumrah bae, mun ka lalaki, kasep henteu, goreng henteu.
  • Jeung leweh mah mending waleh leuwih hade wakca balaka ngedalkeun kahayang ti batan ngandung kabingung teu wani pok nyarita.
  • Jogjog neureuy buah loa mikarep ka anu lain babad.
  • Jogjog neureuy buah loa Milampah anu moal pihasileun.
  • Ka luhur teu sirungan kahandap teu akaran Jelema nu jahat, julig jeung dengki mah moal jamuga, moal aya kamajuan boh ngeunaan pangkat, boh rejeki.
  • Kaceluk ka awun-awun kawentar ka janapria, kakoncara ka mancanagara Kawentar pisan, kawentar kamana mana.
  • Kaciwit kulit kabawa daging Kababawa, katarik kana hiji perkara, keukeuh milu susah, sanajan teu boga salah jeung henteu milu ulubiung perkarana.
  • Kahieuman bangkong Ku ayana barang titipan di urang, urang teh nepi ka jiga beunghar katenjona ku batur mah padahal miskin teu boga nanaon.
  • Kai teu kalis ku angin Unggal jelema awal ahir tangtu bakal pinanggih jeung kasusahan.
  • Kajeun pait tungtung amis manan amis tungtung pait Tibatan ahirna matak susah, leuwih hade dicaritakeun ti heula naon anu matak pisusaheunana.
  • Kajeun panas tonggong asal tiis beuteung Kajeun teuing cape gawe asal bisa dahar kalawan cukup.
  • Kalapa bijil ti cungap Ngucah ngaceh rasiah sorangan anu matak cilaka.
  • Kandel kulit beungeut euweuh caerá.
  • Katempuhan buntut maung Batur anu salahna atawa anu boga dosana, tapi urang anu kudu nyanghareupan balukarna.
  • Katumbukan catur kadatangan carita Loba anu embung sabab ngagedekeun jeung ngagugulukeun panyerewedan.
  • Kawas anjing kadempet lincar Mere parentah ka batur teu kalawan sabar, malah bari ambek ambekan sagala.
  • Kawas budak rodek hulu Teu ngupama, teu ngajenan, teu ngahargaan pisan.
  • Kawas cucurut kaibunan Ngeunaan ka jelema anu matak sareukseuk panon.
  • Kawas hayam keur endogan cilingcingcat bae, teu bisa cicing.
  • Kawas hayam panyambungan Tacan nyaho di kaler kidul, kawantu anyar keneh aya di eta tempat.
  • Kawas kacang ninggang kajang Ngomongna tarik tur gancang, biasana ngeunaan ka awewe nu keur ngambek bari nyarekan.
  • Kawas kuda leupas ti gedogan Bingung ku kamerdekaan, terus sakama-kama nganteur kahayang, ngalajur napsu, kulantaran euweuh anu ngageuing atawa euweuh nu nyengker.
  • Kawas lauk asup kana bubu Gampang asupna kana pagawean tapi pohara hesena hayang kaluar ninggalkeun eta pagawean.
  • Kawas lauk asup kana bubu gampang meunangna jeung asup kana hiji pagawean, tapi hese kaluarna jeung negcagkeunana eta pagawean (masalah).
  • Kawas nu mulangkeun panyiraman Sok nu lain lain, jeung hese ngayakeunana nu dipikayang ku jelema nu tereh ajal, kahayangna sabisabisa kudu dicumponan bae, sanajan matak ngarepotkeun ka ahlina/ kulawargana.
  • Kawas siraru jadi Pabaliut ku tina lobana, ngeunaan ka jelema.
  • Kawas wayang pangsisina Ngeunaan jelema nu goreng rupana.
  • Kejo asak angeun datang Sapagodos jeung maksud urang, atuh teu talangke deui harita keneh dilaksanakeun.
  • Keur meujeuhna bilatung dulang Laleutik keneh pisan keur meujeuhna bareuki dahar.
  • Keur meujeuhna hejo lembok rambay carita Keur meujeuhna loba pakaya jeung loba rejeki.
  • Keur nuju bentang surem keur sue,atawa tiis badan, lamun guna tani ku hama, lamun dagang terusterusan rugi bae.
  • Kiceupna sabedug sakali Pohara lungguhna.
  • Kiruh ti girang kiruh ka hilir Lamun anu di luhruna teu balageur jeung teu balener, tangtu nu dihandapna oge milu teu bener milu teu bageur.
  • Kokoro manggih mulud puasa manggih lebaran Anu saumur -umur miskin tuluy dina hiji waktu pinanggih jeung kamulyaan atawa rejeki anu gede, sasarina sok kacemekanana nepi ka siga mangpang meungpeung.
  • Kokoro nyoso, malarat rosa, lebaran teu meuncit hayam Kacida miskina.
  • Kotok bongkok kumorolong, kacingcalang kumarantang = Lauk buruk milu mijah = Piritan milu endogan Pipilueun kana hiji kalakuan kulantaran kabawakeun ku batur, henteu kalawan kahayang sorangan, nepi ka goreng katenjona.
  • Kudu bisa kabulu kabale Kudu bisa mawa awak.
  • Kudu bisa ngeureut neundeun Kudu bisa nyukupkeun rejeki atawa pangala anu saeutik.
  • Kudu bisa pindah cai pindah tampian Kudu bisa nyaluyukeun manéh jeung lingkungan anu anyar dicicingan.
  • Kudu boga pikir kadua leutik Ulah sabongbrong teuing, kudu aya pikir rangkepan, kudu aya rasa curiga.
  • Kudu hade gogod hade tagog Hade basa jeung hade tingkah lacuna.
  • Kudu nepi memeh indit Kudu direncanakan kalawan asak.
  • Kujang dua pangadekna Hiji pagawean anu ngandung dua rupa maksud.
  • Kulak canggeum bagja awak Milik hade atawa goreng anu geus ditangtukeun ti ajalina keneh ku Gusti Nu Maha Suci.
  • Kumaha bule hideungna bae Kumaha engke bae buktina, kumaha behna.
  • Kumaha kejebur caina geletuk batuna kumaha jadina bae, henteu jadi pikiran.
  • Kunang kunang nerus bumi Ramana geus teu jeneng deui, di putrana awal ahir aya nu jeneng cara ramana.
  • Kuru cileuh kentel peujit Daek tirakat, ngadoakeun budak sangkan sangkan junun.
  • Kurung batok teu resep nyanyabaan, ni’mat cicing diimah bae.
  • Lain ku tulang munding kabeureuyan mah, ku cucuk peda arek cilaka mah ku kasalahan anu leutik oge bisa, teu kudu ku kasalahan anu gede bae.
  • Lain lantung tambuh laku, lain lentang tanpa beja lain leumpang maladra Indit ti imah kalawan ngandung maksud anu tangtu, lain lapmah sakaparan paran henteu puguh anu dijugjug.
  • Landung kandungan laer aisan Gede timbanganana, gede pangampurana.
  • Langsung saur bahe carek Sok gampang ngagelendeng atawa nyarekan.
  • Lauk buruk milu mijah = piritan milu endogan pipilueun kana hiji kalakuan ku lantaran kabawakeun ku batur, henteu kalawan kahayang sorangan, nepi ka goreng katenjona.
  • Legok tapak genteng kadek Loba luangna pangalamanana jeung kanyahona.
  • Leubeut buah hejo daun Keur meujeuhna loba rejeki, loba pakaya.
  • Leuleus jeujeur liat tali pohara adilna, dina mutus hiji perkara tara beurat sabeulah, jeung loba pertimbanganana.
  • Leunggeuh cau beuleum Teu lutreuk dina ngajalankeun hiji pagawean.
  • Leutik burih euweuh kawani.
  • Leutik cahak, gede cohok Ari panghasilan saeutik tapi ari pangaluaran mah gede.
  • Leutik leutik ngagalatik Sanajan leutik awakna henteu jangkung tur gede, tapi leber ku wawanen.
  • Leutik ringkang gede bugang Jelema mah teu beunang disapirakeun sabab sanajan leutik warugana, dina aya papaitna atawa bobor karahayuan mah bisa jadi kasusah sarerea.
  • Leuwi jero beunang diteuleuman, hate jelema najan deet teu kakobet Hade gorengna pikiran jelema hese dikira kirana.
  • Lieuk euweuh ragap taya Teuing ku miskin nepi ka teu boga naon naon.
  • Loba teuing jaksa loba teuing anu pinter nu ngatur jeung mapatahan, balukarna matak bingung nu dipapatahan.
  • Lodong kosong ngelentrung Kalah ka loba omong bae, ari pangartina mah euweuh.
  • Luhur kuta gede dunya Gagah tur beunghar taya kakurang.
  • Luncat mulang Teu beunang dicekelan omonganana, ayeuna kieu engke mah kitu.
  • Lungguh tutut Katenjona siga lungguh tapi saenyana mah henteu.
  • Malengpeng pakel ku munding, ngajul bulan ku asiwung Ngajalankeun (mikarep) hiji perkara anu taya pihasileunana.
  • Maliding sanak Henteu adil, pilih kasih.
  • Mangpengkeun kuya ka leuwi Nitah mulang ka lemburna, atawa nitah pindah ka tempat bali geusan ngajadi.
  • Mapay ka puhu leungeun Mamawa ka kolot atawa ka guru, turtaning kolot atawa guru mah teu nyaho naon naon jeung euweuh patalina saeutik eutik acan.
  • Marebutkeun paisan kosong Marebutkeun hiji perkara anu teu aya hasilna atawa mangpaatna.
  • Maut nyere ka congona Keur ngora senang, tapi ari ka kolotnakeun susah.
  • Melengkung bekas inhalan Ari keur ngora keneh bageur tapi kakolotnakeun jadi teu bageur.
  • Mere langgir kalieun Mere naon naon anu bisa jadi aya pisusaheunana atawa pibahlaeunana.
  • Meuli teri meunang japuh = nyair hurang meunang kancra kalawan teu disangka sangka meunang milik, darajat atawa kauntungan anu leuwih gede.
  • Meungpeun carang ku ayakan Nyaho yen batur teh salah atawa migawe anu dilarang ku Nagara, tapi teu kitu kieu kalahka api api teu nyaho.
  • Meungpeung teugeu harianeun Embung pisan tutulung ka batur nu keur susah atawa loba kabutuh.
  • Miceun batok meunang coet Miceun nu goreng kulantaran hayang meunang anu alus, tapi tungtungna meunang nu goreng deui bae.
  • Mindingan beungeut ku saweuy ari hate goreng, ngan budi parangi marahmay, perluna pikeun mindingan hate nu goreng tea maksudna supaya ulah kaciri tea.
  • Mipit teu amit ngala teu menta Maling boga batur.
  • Miyuni hayam kabiri Leutik burih babari sumerah eleh atawa lalaki nu babari sumerah ka awewe.
  • Moal ceurik menta eusi Keun bae mawa wadah anu gede oge da lain hayang loba diberena.
  • Moal neangan jurig teu kadeuleu arek nyekel jelema nu aya bae, moal neangan jelema nu euweuh.
  • Mobok manggih gorowong Aya lantaran pikeun ngalaksanakeun kahayang anu henteu gampang pihasileun.
  • Mobok manggih gorowong meunang jalan pikeun ngalaksanakeun kahayang.
  • Monyet kapalingan jagong Tukang maling kapalingan, tukang tipu katipu, tukang ngarah nagrinah karoroncodan.
  • Mopo memeh nanggung Hoream, teu sanggup samemeh prak.
  • Mun teu ngakal moal ngakeul mun teu usaha moal pinanggih jeung rejeki pibekeleun hirup.
  • Ngajul bulan ku asiwung, mesek kalapa ku jara usaha anu mubadir, moal ngadatangkeun hasil (asiwung; kapas nu geus diberesihan sikina, biasana dipake keur mayit nutupan liang-liangan).
  • Ngadu angklung di pasar papaduan nguruskeun nu euweuh mangpaatna di hareupeun jalma loba.
  • Ngadu ngadu rajawisuna mawakeun omongan si a ka si b jeung sabalikna, temahna si a jeung si b pasea, parerea omong.
  • Mun teu ngoprek, moal nyapek. Mun teu ngakal moal ngakeul. Mun teu ngarah moal ngarih Lamun teu digawe niar kipayah tangtu pisusaheun pikeun hirup.
  • Muncang labuh ka puhu, kebo mulih pakandangan Mulang ka lemburna sabada mang taun taun aya di pangumbaraan/ panyabaan.
  • Mupugkeun tai kanjut Ngetrukeun pangaboga dina waktuna nyunatan atawa ngawinkeun anak anu kacida dipikameumeutna.
  • Naheun bubu pahareup hareup dina pangabutuh silih injeuman duit.
  • Nangkeup mawa eunyeuh mawa cilaka ka jelema anu dipentaan tulung jeung geus nulungan ka urang.
  • Nangtung kariung ngadeg karageman Ngariung rarageman ngabadamikeun hiji perkara.
  • Nepak cai malar ceret Ngomongkeun jeung ngagogoreng batur, supaya batur teh ragrag ngarana jeung kawentar kagorenganana.
  • Nepakeun jurig pateuh Puguh urang nu goreng tapi kagorengan urang teh ditamplokeun ka batur sangkan urang sorangan salamet.
  • Nete porot ngeumbing lesot Cukup ari ihtiar mah kalawan mangrupa rupa akal tarekah tapi teu hasil bae.
  • Nete semplek nincak semplak Kieu salah kitu salah.
  • Nete semplek nincak semplak Ninggang dina salah jeung rugi bae, turug turug kasusah nambahan deuih.
  • Nete taraje, nincak hambalan Kudu merenah, lamun aya uruskeuneun teh urang kudu datang ka nu handap heula, kakara terus kaluhur.
  • Neukteuk curuk dina pingping Ngadakwakeun nu lian, tapi nu ngadakwakeunana meula susah, sabab milu katarik kana perkara, milu adu hareupan jeung hakim.
  • Neukteuk mani anggeus, rokrok pondokeun peunggas harupateun Heuras hatena teu sabar dina nyanghareupan rupa rupa kasusahan jeung babari luluasan.
  • Neundeun piheuleut nunda picela Neangan pilantaraneun supaya jadi goreng supaya temahna papisahan teu ngahiji deui.
  • Ngabéjaan bulu tuur Ngabéjaan jalma nu geus nyahoeun.
  • Ngabudi ucing teu wani nembongkeun atawa ngedalkeun kahayang atawa kadeudeuh.
  • Ngadagoan kuah beukah Ngadagoan pasesaan kadaharan (Hal ieu ngan wungkul tukang babantu di imah batur bae, anu saenyana mah ayana tukang babantu teh henteu perlu).
  • Ngadagoan uncal mabal Ngadagoan jeung mikahayang kana rejeki tapi sungkan ihtiar pikeun ngadatangkeun eta rejeki.
  • Ngadaweung ngabangbang areuy pohara nineungna kana jaman nu geus kasorang nepi ka matak waas pacampur jeung sedih.
  • Ngadek sacekna, nilas saplasna Ngomong/nyarita anu teu dileuwihan atawa dikurangan.
  • Ngadeupaan lincar ngadeukeutan anu keur sidekah atawa kariaan, supaya katenjo ku anu boga imah jeung diajak dahar.
  • Ngagandong kejo susah nyatu loba ari titaheun mah boh anak boh bujang ngan hanjakal ku hese nitah, euweuh nu daekeun ari dititah teh.
  • Ngagedag bari mulungan Nanyakeun hiji perkara ka batur anu urang tacan nyaho, tapi embung kanyahoan yen urang tacan nyaho, kulantaran kitu api api geus nyaho bae.
  • Ngaliarkeun taleus ateul ngabeja bejakeun kagorengan atawa kajahatan batur.
  • Ngaliarkeun taleus ateul Ngabeja bejakeun kagorengan batur atawa kajahatan anu lian.
  • Ngarep ngarep bentang ragrag Ngarep-ngarep nu pamohalan bakal kasorang atawa kajadian.
  • Ngarep ngarep kalangkang heulang Ngarep ngarep hiji perkara anu kacida banggana jeung sudah pihasileunana.
  • Ngawur kasintu, nyieuhkeun hayam ngaraeh jeung darehdeh ka deungeun, sabab hayang kapuji, tapi teu nolih jeung nyapirakeun ka dulur atawa ka baraya sorangan.
  • Ngeplek jawer, ngandar jangjang, miyuni hayam kabiri Leutik burih, borangan, sieunan, kecing.
  • Ngeduk cikur kedah mihatur nyokel jahe kedah micarek Lamun nyokot hiji hal kudu saidin anu boga.
  • Ngeupeul ngahuapan maneh Lungas lengis mikawelas mikaasih ka diri sorangan, supaya batur welaseun jeung nulungan ka urang.
  • Nginjing sila, bengkok sembah goreng hate, teu satia ka anu jadi pamingpin atawa dunungan.
  • Ngodok liang buntu hese cape taya gawe, susah payah taya guna sanajan tihothat oge moal atawa henteu beubeunangan.
  • Ngodok liang jero Teu hasil enggoning nyiar rejeki, kaditu kadieu luput bae.
  • Ngukur ka kujur nimbang ka awak Ngaluarkeun duit pikeun kaperluan hirup, pakan, pake jste disaluyukeun jeung pangala.
  • Ngukut kuda kuru ari geus gede sok nyepak Ngukut bujang anu tadina pohara balangsakna, susak dahar susah make, tapi ari geus mulya awak lintuh jeung pake hade, ngalawan ka anu jadi dunungan.
  • Ngusap birit bari indit kulantaran ambek nyedek atawa era paraa, leos bae indit, teu amit heula ka anu araya didinya.
  • Nimu luang tinu burang Nambahan luang atawa pangarti waktu keur pinanggih jeung kacilakaan atawa hukuman.
  • Nincak parahu dua Ngadunungan ka duaan atawa boga dua pausahaan.
  • Ninggang kana kekecrekna Keur mah goreng rupana, goreng laku lampahna deuih.
  • Nini nini dikeningan, awewe randa dihiasan Ngamahalkeun barang naon bae anu geus ruksak.
  • Noong ka kolong Leutik hate, leutik pangharepan.
  • Nu asih dipulang sengit, nu haat dipulang moha nu hade jeung loba jasana ka diri urang, dinyenyeri ku urang, ku omongan atawa ku kalakuan anu goreng.
  • Nu borok dirorojok = nu titeuleum disimbeuhan nu keur susah ditambah kasusahanana, nu keur nyeri ditambah kanyerina.
  • Nu borok dirorojok, nu titeuleum disimbeuhan Nu keur susah ditambah deui kasusahna.
  • Nu burung diangklungan, nu edan dikendangan ngahaminan omongan atawa carita batur, sanajan ceuk hate sorangan eta omongan atawa carita teh salah.
  • Nu tani kari daki, nu dagang kari hutang Nu tani jeung nu dagang sarua ripuhna, euweuh nu mulya.
  • Nuju hirup ninggang wirahma Ngeunaan ka jelema anu keur alus milik.
  • Nuturkeun indung suku Leumpang sakaparan-paran, ku sabab henteu puguh tujuan.
  • Nulungan anjing kadempet nulungan jelema nu teu boga pisan rasa tumarima.
  • Nya di hurang nya dikeuyeup Di unggal jelema oge taya bedana, sarua bae, mungguhing wiwirang atawa katugenah hate mah boh di menak boh disomah sarua bae.
  • Nya ngagogog nya mantog Nya nitah ka batur nya prak kumanehna.
  • Nya picung nya hulu maung Nu nanya jeung nu ngajawab teu sapagodos, pananya jeung jawaban pasalia, henteu nyambung.
  • Nyaeuran gunung ku taneuh, sagara ku uyah nambahan kauntungan atawa kakayaan ka anu geus beunghar.
  • Nyair hurang meunang kancra Sugan the rek meunang kauntungan, kamuliaan atawa bagja anu leutik manahoreng meunang kauntungan atawa bagja anu gede.
  • Nyaliksik ka buuk leutik Nyusahkeun, peperedih atawa pepentaan ka jelema anu sahandapeun darajatna jeung pangabogana.
  • Nyalindung ka gelung Milu hirup ka pamajikan anu loba pakayana.
  • Nyanggakeun suku genteng belokeun, beuheung teukteukeun, disiksik dikunyit kunyit, dicacag diwalang walang Sumerah, masrahkeun diri rek dibeureum rek dihideung kari kumaha didinya bae, dina rumasa geus salah atawa rumasa boga dosa.
  • Nyanghulu ka jarian Ngawula ka jelema anu sahandapeun harkatna atawa pangartina.
  • Nyaur kudu diukur nyabda kudu di unggang Nyarita kudu pas, écés, ngabogaan harti.
  • Nyeri beuheung sosonggeteun Pohara ngarep ngarepna, tapi anu diarep arep teu jol bae datang.
  • Nyeungeut damar di suhunan mintonkeun kakayaan, atawa barangbere supaya dipuji.
  • Nyeungseurikeun upih ragrag Akey akeyan nyeungseurikeun batur, dumeh buuk geus bodas huntu geus ompong, tonggong geus bengkung turtaning ieu the kahareup mah ku urang sarerea bakal kasorang.
  • Nyiar batuk piaraheun Nyiar pigujrudeun, pipaseaeun.
  • Nyicikeun cai, murulukeun lebu turun cadu (cacaduan), pantang ngalampahkeun hiji perkara anu dilarang ku luluhur.
  • Nyieun catur taya dapur nganggit hiji dongeng nu teu aya galurna.
  • Nyieun heuleur jeroeun huma Henteu raket jeung dulur pahare-hare bae.
  • Nyieun pucuk ti girang pangheulana neangan piaseaeun.
  • Nyiruan mah teu resepeun nyeuseup nu pait Lumrahna manusa teu resep reureujeungan jeung nu teu boga.
  • Nyiuk cai ku ayakan Pagawean nu mubadir, moal ngahasilkeun naon naon.
  • Nyium bari ngegel Omongannana hade ngan hate jeung maksudna goreng . Salakina dipisobat ari pamjikanana dibogohan atawa sabalikna.
  • Nyokot lesot ngeumbing porot Teu aya usaha anu ngahasilkeun.
  • Nyolok mata buncelik nganyenyeri, ngahina atawa ngawiwirang di hareupeunana.
  • Nyuhun nanggung ngelek ngegel Rebo pisan, babawaanana loba naker.
  • Nyuhunkeun bobot pangayon timbang taraju Menta pangampura jeung menta timbangan da geus puguh rumasa ari salah jeung dosa mah.
  • Nyukcruk walungan mapay mapay wahangan Kalawan taliti pisan nalungtik luluhur, imeut pisan pancakakina.
  • Omong harus batan goong Beja the gancang naker nerekabna, malah sasarina mah beja anu nerekab teh leuwih hebat batan aslina.
  • Owah gingsir Hanteu tetep, henteu ajeg, gunta ganti pamadegan.
  • Paanteur-anteur julang silih anteur nepi ka aya dua tilu kalina.
  • Pacikrak ngalawan merak Tangtu elehna sabab nu leutik ngalawan anu gede.
  • Pada rubak sisi samping Sarua bae pada loba luangna, pada loba pangalamanana.
  • Pagirang girang tampian Paunggul unggul dina neangan pangupa jira (Paunggul unggul nyiar rejeki, teu daek silih seblokan).
  • Paheuyeuk heuyeuk leungeun Silih bantuan, silih belaan, silih tulungan.
  • Pait daging pahang tulang Arang gering.
  • Pait daging pahang tulang cageur teu keuna ku panyakit naon bae.
  • Pakotrek iteuk Laki rabi ti ngongora napi kakolot pisan, pada pada geus jadi aki-aki nini-nini.
  • Paluhur luhur diuk pagede gede kauntungan dina nyiar kipayah.
  • Panday tara bogaeun bedog Sasarina ari tukang mah sok tara bogaeun.
  • Papadon los ka kolong Cidra jangji, teu nedunan jangjina.
  • Peureum kadeuleu beunta karasa Inget bae, teu bisa poho. Biasana mah lain kana barang tapi ka jelema anu dipikancinta.
  • Piit ngeundeuk ngeundeuk pasir mikarep kaanu lain babadna, tangtu moal kasorang.
  • Pindah cai pindah tampian Robahna tempat matuh robah adat jeung kabiasaan.
  • Pinter aling laing bodo Pinter tapi embung kanyahoan ku batur, kusabab eta nyeta nyeta anu bodo.
  • Pipilih meunang nu leuwih koceplak meunang nu pecak Milih kalawan ati ati pisan ku lantaran hayang meunang nu leuwih hade, ngan ahirna meunang nu leuwih goreng.
  • Piruruhan katengahimahkeun Nu dusun didikan dibawa kana pasamoan.
  • Poék mongkléng buta rajin (atawa buta radin) Poék pisan.
  • Pondok jodo panjang baraya Saha ogé jodoh urang silaturahmi kudu tetep dijaga.
  • Pupulur memeh mantun Menta ganjaran memeh aya jasa atawa menta buruhan memeh prak digawe.
  • Pur kuntul kari tunggul, lar gagak kari tunggak, tunggak kacuwatan daging Dina cidrana anu diborehan, boreh anu katempuhan, kudu mayaran hutang anu dipangnanggungkeun.
  • Puraga tamba kadengda Migawe hiji pagawean henteu jeung enya enya. Henteu ngandung maksud supaya hade hasilna ieu mah pada ulah dipaido bae.
  • Raweuy beuweungeun rambay alaeun Loba dahareun da loba pepelakan.
  • Rumbak caringin di buruan dina hiji kasusah atawa karerepet geus boga teu boga kolot anu mepelingan ka urang.
  • Rumbak kuntieun Henteu lengkep, aya bae anu kurang nu matak cua kana hate.
  • Rup ku padung rap ku lemah, katuruban ku taneuh beureum Maot. Sasarina ngeunaan kanyeri anu satungtung hirup moal poho sanajan nepi ka maot.
  • Rusuh luput gancang pincang Migawe naon bae anu rurusuhan, temahna matak kaduhung sabab hasilna teu matak nyugemakeun.
  • Sabobot sapihanean Sauyunan, sapapait samamanis sabagja sacilaka.
  • Sabuni buni anu ngising sanajan dibunian atawa disumputkeun oge ari laku lampah anu goreng mah awal akhir sok kudu kanyahoan bae.
  • Sagalak galakna macan taru nyatu anakna sanajan pohara bengisna nu jadi indung-bapa, umuna tara tega ka anu jadi anak.
  • Sagolek pangkek sacangreud pageuh Hanteu cidra kana jangji.
  • Saherang herangna cai beas Galibna hate teh hese pisan beresihna ka jelema anu geus bukti tas nganyernyeri ka urang.
  • Saherang herangna cibeas, moal herang cara cisumur Sasarina lamun geus aya pacengkadan sok tara hade deui cara bareto samemeh aya pacengkadan.
  • Sakecap kadua gobang Gampang ngambek jeung gampang ngadek deuih.
  • Sakiriciking duit sakocopoking bogo Naon bae anu matak narik kana hate urang.
  • Saluhur luhur punduk tara ngaliwatan hulu Sapinter pinterna murid pangartina moal ngaluhuran guru.
  • Samar polah samar rasa Henteu puguh tingkah upamana ku sabab tepung jeung jalma anu dipikacinta tapi kakara disidem dina haté baé, tacan bruk-brak
  • Sangsara di geusan betah Teuing ku miskin, teu boga naon naon pisan kulantaran geus embung digawe nyiar kipayah. Anehna the ari hirup mah hayang keneh.
  • Sapu nyere pegat simpay Paturay papisahan.
  • Sareundeuk saigel sabobot sapihanean sabata sarimbangan Sauyunan, layeut, tara aya pacengkadan.
  • Satengah buah leunca Teu jejeg ingetan, langlang lingling, kurang saeundan.
  • Satungtung deuleu Ngagambarkeun anu upluk-aplak lega pisan
  • Saumur nyunyuhun hulu Saumur hirup rumingkang di bumi alam.
  • Saungkab peundeuy Omongan anu pondok tur kurang manis.
  • Sengserang padung Ngeunaan awewe atawa lalaki anu boga keneh napsuna cara baheula keur ngora keneh, sasarina aya di jelema nu geus kolot, nu tereh paeh.
  • Sentak badakeun teu ceehan dina gawe, mimiti pohara getolna, tapi beuki lila beuki ngedul nu tungtungna teh diantep teu dipigawe pisan.
  • Sereg di panto logor di liang jarum nyingkahan hirup kumbuh jelema loba, sabab loba dosa, loba kasieun jeung kaera, betahna dinu suni nu teu aya jelema.
  • Sereg dibuana logor diliang jarum Kulantaran loba kasalahan atawa dosa, embung cicing di nu rame, sabab sieun, karesepna the di nu suni, nu euweuh jelema.
  • Seukeut ambeu seukeut deuleu loba mata-matana jeung pinter nyusud perkara (keur pagawean pulisi).
  • Seukeut tambang manan gobang Sakumaha gagahna wanina jeung ngalawana oge jalma jahat mah awal ahir tangtu katangkep pulisi.
  • Seuneu hurung cai caah Keur ambek, keur amarah, keur napsu.
  • Seuneu hurung dipancaran Nu keur napsu, heug ditambahan pisan pikakeuheuleun, tangtu bae ngambekna jadi tambah.
  • Seungit angin-anginan Seungit pisan meleber ka mana-mana
  • Seuseut batan neureuy keueus Hese pisan.
  • Sibanyo laleur Ledis pisan, teu nyesa saeutik eutik acan.
  • Silih jenggut jeung nu gundul Ménta tulung ka papada anu sarua butuhna atawa sarua papada henteu boga.
  • Sirung ngaliwatan tunggul Darajat atawa milik anak ngaliwatan bapa.
  • Sosoroh ngadon kojor Kikiriman ku lantaran aya pangarahan tapi boro boro meunang kauntungan, kalahka meunang wiwirang jeung karugian.
  • Tamiang meulit ka bitis Malindes ka diri sorangan.
  • Tamplok batokeun Berehan teuing nepi ka urang mah susah.
  • Taraje nangeuh dulang pinande Saban tugas kudu dilaksanakeun kalawan alus sarta bener.
  • Taya tangan pangawasa Jiga anu dipupul bayu, henteu boga tanaga.
  • Taya halodo panyadapan taya eureuna digelendeng atawa di dicarekan (Terus bae digelendeng atawa dicarekan).
  • Teng anak teng, anak merak kukuncungan sipat-sipat nu aya di anak, babakuna nu hadena, sasarina loba anu diturunkeun ku kolotna.
  • Teu aya sarebuk samerang nyamu Teu aya saeutik eutik acan.
  • Teu beunang dikoet kunu keked Teuing ku koret, tara pisan tutulung ka nu butuh tatalang ka nu susah.
  • Teu boga pikir rangkepan Teu boga curiga saeutik eutik acan.
  • Teu busik bulu salambar teu regrog regrog, malah unggul dina juritna.
  • Teu cari ka Batawi tapi ka salaki hakan pake hayang ti salaki.
  • Teu diambeuan teu dipikarisi, teu dipikagimir, teu dihargaan/diajenan.
  • Teu didingding kelir teu dibuni buni, ditembrakeun bae, teu dirasiahkeun.
  • Teu dipiceun sasieur Sarua pisan teu aya bedana saeutik eutik acan.
  • Teu ditari teu ditakon Teu dipalire diantep bae, teu ditanya tanya acan.
  • Teu gugur teu angina Samemeh kajadian naon naon, teu aya pisan beja, lantaran atawa ciciren.
  • Teu jauh ti tihang juru teu anggang ti tihang tengah Nya goreng rupana nya goreng kalakuanana sok daek pulang paling.
  • Teu mais teu meuleum teu aya patalina pisan, teu pipilueun.
  • Teu ngalarung nu burung, teu nyesakeun nu edan ngalajur napsu ka awewe, ka anu halal jeung anu haram oge disaruakeun bae.
  • Teu nginjeum ceuli teu nginjeum mata Ngadenge jeung nenjo sorangan lain cenah jeung baruk.
  • Teu nyaho di alip bingkeng bodo teu bisa maca-maca acan, da teu sakola.
  • Teu puguh alang ujurna teu puguh entep seureuhna, teu beres lain kitu kuduna.
  • Teu wawuh wuwuh pajauh, teu loma tambah paanggang Sing wawuh tur sing loma sabab balukarna alus pisan.
  • Teui hir teu walahir, teu kakak, teu caladi teu aro aro acan Teu baraya, teu kaka, teu adi teu alo alo acan. Deungeun deungeun tulen.
  • Ti luhur sausap rambut ti handap sahibas dampal Menta dihampura tina rumasa geus salah atawa boga dosa.
  • Ti peuting kapalingan ti beurang kasayaban Sababaraha kali karurugian atawa karoroncodan.
  • Tiis ceuli herang mata ngeunah hate kulantaran ngeunah deudeuleuan jeung dedengean.
  • Tikoro andon peso ngadeukeutan jelema nu bakal ngahukum atawa nganyenyeri ka diri urang.
  • Tinggar kalongeun Teu sieun atawa teu nurut kulantaran remen teuing digelendeng atawa dicarekan.
  • Tipu keling ragaji Inggris pinter dina kajahatan, pinter dina ngbobodo atawa nipu.
  • Titip diri sangsang badan Mihapekeun maneh.
  • Titirah ngadon kanceuh sejana nyiar kasenangan, tapi jadina pinanggih jeung kasusah nu leuwih gede.
  • Totopong heureut dibeber beber, tangtu soeh nyukupan ku pangala nu sakitu saeutikna, tangtu bae matak jadi susah, lamun rejeki atawa pangala saeutik, ari keperluan jeung pangaluaran anu sakitu lobana.
  • Tugur tundang cuntang gantang Ngajalankeun pagawean pikeun Nagara, babakti ka nagara.
  • Tunggul dirarud catang dirumpak Euweuh anu dipikaserab, terus bae ngalajur napsu.
  • Tunggul sirungan, catang supaan Aya kajadian anu goreng atawa matak teu genah ahirna.
  • Tungkul ka jukut tanggah ka sadapan junun nyanghareupan pagawean anu dipilampah, teu kaganggu ku naon naon.
  • Ulah beunghar memeh boga ulah adigung nyeta nyeta anu beunghar, turtaning henteu atawa tacan boga pakaya.
  • Ulah cara ka kembang malati kudu cara ka picung Ulah sok bosenan ari ka pamajikan teh, hadena mah ti keur ngora keneh nepi ka geus kolot teh, lain beuki lila beuki bosen tapi kudu beuki lila beuki welas asih.
  • Ulah cara ka malati kudu cara ka picung Ulah ngurangan kanyaah kudu beuki lila beuki nyaah.
  • Ulah kabawa ku sakaba-kaba ulah kabawa ku nu teu puguh, maksudna kabawa jurig, dedemit.
  • Ulah keok memeh dipacok Ulah sieun saacan ngalakonan.
  • Ulah leutik haté Ulah sieun atawa putus pangharepan.
  • Ulah lunca linci luncat mulang udar tina tali gadang, omat ulah lali tina purwadaksina Kudu nuturkeun étika anu aya.
  • Ulah muragkeun duwegan ti luhur masing nyaah kana rejeki meunang hese cape ladang kesang, pacuan arek dimonyah monyah.
  • Ulah ngaliarkeun taleus ateul Ulah nyeubarkeun fitnah.
  • Ulah ngukur baju sasereg awak Ulah menyimpulkan nurutkeun diri sorangan
  • Ulah pagiri- giri calik, pagirang- girang tampian Ulah rebutan kakawasaan
  • Ulah pangkat memeh jeneng Ulah adigung adiguna hayang nyaruaan ka nu geus jeneng.
  • Ulah tiis tiis jahe kudu iatna, kudu cingceung.
  • Ulah unggut kalinduan ulah gedag kaanginan Ulah kagoda, ulah kaganggu atawa kabengbat ku rypa rupa, lamun urang keur nyanghareupan hiji maksud anu hade.
  • Uncal tara ridu ku tanduk Duduluran karumpul kabeh.
  • Ulah nyaliksik ku buuk leutik Ulah nyangsarakeun rakyat leutik.
  • Uyah tara tees kaluhur Galibna sipat indung bapa anu harade atawa anu goreng sok diturunkeun ka anak incuna.
  • Waspada permana tingal Bisa nyaho kana naon naon anu bakal kajadian.
  • Wiwirang di kolong catang nya gede nya panjang wiwirang nau pohara gedena.

Kumpulan SMS Ucapan Selamat Idul Fitri / Lebaran 1431 H *

  • Ucapan Selamat Idul Fitri / Lebaran Berbahasa Indonesia
  • Ucapan Selamat Idul Fitri / Lebaran Berbahasa Inggris
  • Ucapan Selamat Idul Fitri / Lebaran Berbahasa Sunda 

    Ucapan Selamat Idul Fitri / Lebaran Berbahasa Indonesia

    Selamat Hari Raya Idul Fitri,
    Semoga kita dapat menemukan jati diri
    Memperoleh ampunan dan ridho Illahi
    Dan kelak mendapat kenikmatan surgawi

    Bila kata merangkai dusta…
    Bila tingkah menoreh luka…
    Bila hati penuh prasangka…
    Mohon pintu maaf dibuka…

    Waktu mengalir bagaikan air
    Ramadhan suci akan berakhir
    Tuk salah yg pernah ada
    Tuk khilaf berbuah lara
    Tuk dusta yg sempat terucap
    Pintu maaf selalu kuharap

    Satukan tangan, satukan hati
    Itulah indahnya silaturahmi
    Di hari kemenangan kita padukan
    Keikhlasan untuk saling memaafkan
    Selamat Hari Raya Idul Fitri

    Terselip khilaf dalam candaku,
    Tergores luka dalam tawaku,
    Terbelit pilu dalam tingkahku,
    Tersinggung rasa dalam bicaraku.
    Hari kemenangan telah tiba,
    Semoga diampuni salah dan dosa.
    Mari bersama bersihkan diri,
    Sucikan hati di hari Fitri.

    Tiada gembira yang menggelora,
    Tiada senang yang mengangkasa,
    Selain kembali pada fitrah dan ampunan-Nya.
    Selama Berhari Raya!

    Tangan diulur maaf dipinta,
    Erat hubungan sesama kita,
    Semoga senang dan gembira,
    Di Hari Raya yang mulia.

    Satu Syawal menjelang tiba,
    Takbir bergema mengetarkan jiwa,
    Sekiranya ada salah dan dosa,
    Ampun dipinta dihari mulia.

    Andai jemari tak sempat berjabat,
    Jika raga tak bisa bersua,
    Untuk  kata membekas luka,
    Semoga pintu maaf masih terbuka.

    Menyambung kasih, merajut cinta,
    Beralas ikhlas, beratap doa.
    Semasa hidup bersimbah khilaf,
    Berharap diri dibasuh maaf.

    Melati semerbak harum mewangi,
    Sebagai penghias di Hari Fitri,
    Pesan ini pengganti diri,
    Ulurkan tangan silaturahmi.
    Selamat Idul Fitri

    Duduk termenung di atas dipan
    Dipan terbuat dari kayu jati
    Senang diri bisa bermaafan
    Leganya sampai ke lubuk hati

    Maaf, aku tidak pandai berpuisi
    Jadi langsung saja ke yang inti
    Dengan tulus dan ikhlas dari sanubari
    Saya mengucapkan selamat Idul Fitri

    Beli es di warung bu Rima.
    Taruh di piring santap bersama.
    SMS sudah saya terima,
    Teriring pula maksud yang sama.
    Minal ‘Aidin wal Faizin..
    Mohon maaf lahir batin..

    Tari zapin rentak Melayu
    Rentak langkah hitung delapan
    Hari Raya di ambang pintu
    Silap salah mohon dimaafkan

    Sahur hanya tinggal kenangan,
    Berganti takbir fitri menjelang.
    Aku datang ulurkan tangan,
    Memohon maaf semua kesalahan.

    Sepuluh jari tersusun rapi,
    Membawa harum bunga melati.
    Niatku ini setulus hati,
    Memohon maaf  di hari Fitri.

    Bulan Ramadhan telah berlalu
    Hari Kemenangan telah datang
    Mari bersihkan jiwa dan qalbu
    Dari dosa yang bergelimang

    Ramadhan membasuh hati yang berjelaga
    Saatnya meraih rahmat dan ampunan-Nya
    Untuk lisan dan sikap yang tak terjaga
    Mohon dibukakan pintu maaf yang sebesar-besarnya.


    Kata telah terucap, tangan telah tergerak, prasangka telah terungkap,
    Tiada kata, Kecuali “saling maaf” jalin ukhuwah & kasih sayang raih
    indahnya kemenangan hakiki, Selamat Hari Raya Iedul Fitri

    Selamat Hari …… ,
    Marilah Kita saling mengasihi n memaafkan…
    Ku tau kau telah banyak berbuat salah Dan dosa kepadaku, sering meminjam
    duit n Ga ngembaliin, pake motor Ga pernah isi bensin, tapi tak usah
    risau… Ku t`lah memaafkanmu. ..

    ” Sepuluh jari tersusun rapi.. Bunga melati pengharum hati .. SMS dikirim
    pengganti diri… Memohon maaf setulus hati … Mohon Maaf Lahir Dan Batin
    .. Met Idul Fitri …

    Andai jemari tak smpt berjabat,andai raga tak dpt b’tatap
    Seiring beduk yg mgema,sruan takbir yg berkumandang
    Kuhaturkan salam menyambut Hari raya idul fitri,jk Ada kata serta khilafku
    membekas lara mhn maaf lahir batin.
    SELAMAT IDUL FITRI

    Mawar berseri dipagi Hari
    Pancaran putihnya menyapa nurani
    Sms dikirim pengganti diri
    SELAMAT IDUL FITRI
    MOHON MAAF LAHIR BATHIN

    Sebelum Ramadhan pergi
    Sebelum Idul fitri datang
    Sebelum operator sibuk
    Sebelum sms pending mulu
    Sebelum pulsa habis
    Dari hati ngucapin MINAL AIDZIN WAL FAIDZIN
    MOHON MAAF LAHIR DAN BATIN

    Jika HATI sejernih AIR, jangan biarkan IA keruh,
    Jika HATI seputih AWAN, jangan biarkan dia mendung,
    Jika HATI seindah BULAN, hiasi IA dengan IMAN.
    Mohon Maaf lahir Dan batin

    Menyambung kasih, merajut cinta, beralas ikhlas, beratap DOA.
    Semasa hidup bersimbah khilaf & dosa, berharap dibasuh maaf.
    Selamat Idul Fitri

    Melati semerbak harum mewangi,
    Sebagai penghias di Hari fitri,
    SMS ini hadir pengganti diri,
    Ulurkan tangan silaturahmi.
    Selamat Idul Fitri

    Sebelas bulan Kita kejar dunia,
    Kita umbar napsu angkara.
    Sebulan penuh Kita gelar puasa,
    Kita bakar segala dosa.
    Sebelas bulan Kita sebar dengki Dan prasangka,
    Sebulan penuh Kita tebar kasih sayang sesama.
    Dua belas bulan Kita berinteraksi penuh salah Dan khilaf,
    Di Hari suci nan fitri ini, Kita cuci hati, Kita buka pintu maaf.
    Selamat Idul Fitri, mohon maaf lahir Dan batin

    Andai jemari tak sempat berjabat.
    Jika raga tak bisa bersua.
    Bila Ada kata membekas luka.
    Semoga pintu maaf masih terbuka.
    Selamat Idul Fitri

    Walopun operator sibuk n’ sms pending terus,
    Kami sekeluarga tetap kekeuh mengucapkan
    Selamat Idul Fitri, mohon maaf lahir Dan batin

    Bila kata merangkai dusta..
    Bila langkah membekas lara…
    Bila hati penuh prasangka…
    Dan bila Ada langkah yang menoreh luka.
    Mohon bukakan pintu maaf…
    Selamat Idul Fitri Mohon Maaf Lahir Batin

    Fitrah sejati adalah meng-Akbarkan Allah..
    Dan Syariat-Nya di alam jiwa..
    Di dunia nyata, dalam segala gerak..
    Di sepanjang nafas Dan langkah..
    Semoga seperti itulah diri Kita di Hari kemenangan ini..
    Selamat Idul Fitri Mohon Maaf Lahir Batin

    Waktu mengalir bagaikan air
    Ramadhan suci akan berakhir
    Tuk salah yg pernah Ada
    Tuk khilaf yg sempat terucap
    Pintu maaf selalu kuharap
    Met Idul Fitri

    Walaupun Hati gak sebening XL Dan secerah MENTARI.
    Banyak khilaf yang buat FREN kecewa,
    Kuminta SIMPATI-mu untuk BEBAS kan dari ROAMING dosa
    Dan Kita semua hanya bisa mengangkat JEMPOL kepadaNya
    Yang selalu membuat Kita HOKI dalam mencari kartu AS
    Selama Kita hidup karena Kita harus FLEXIbel
    Untuk menerima semua pemberianNYA Dan menjalani
    MATRIX kehidupan ini…Dan semoga amal Kita tidak ESIA-ESIA…
    Mohon Maaf Lahir Bathin.

    Satukan tangan,satukan hati
    Itulah indahnya silaturahmi
    Di Hari kemenangan Kita padukan
    Keikhlasan untuk saling memaafkan
    Selamat Hari Raya Idul Fitri
    Mohon Maaf Lahir Batin

    MTV bilang kalo MO minta maap g ush nunggu lebaran
    Org bijak blg kerennya kalo mnt maap duluan
    Ust. Jefri blg org cakep mnt maap gk prl disuruh
    Kyai blg org jujur Ga perlu malu utk minta maap
    Jd krn Mrs anak nongkrong yg jujur, keren cakep Dan baek
    Ya gw ngucapin minal aidzin wal faizin , mohon maaf lahir Dan batin ..

    Taqoballahu minna wa minkum. Semoga 4WI menerima amaliyah ubudiyah kita, serta menggugurkan dosa-dosa seiring dengan kita kuatkan kembali ukhuwah dengan saling memaafkan atas khilaf dan kesalahan.

    Si risa mainan dahan gak kerasa dah ramadhan.
    Mpok jaenap jadi mualaf, mohon maaf jika ada khilaf.
    Kang daan beli teh sintren kita maaf-maafan ya fren
    Sucikan hati bersihkan jiwa.

    Bila ada kata terselip dusta, ada sikap membekas lara, dan langkah menorah luka, semoga masih ada maaf tersisa. Minal Aidzin wal Faidzin, met idul fitri 1431 H.

    Dalam sujud syukur pada 4WI ada bahagia tak terkira berjumpa hari fitri yang dinanti. Mohon maaf atas lisan yang tak terjaga, janji yang terabaikan dan sikap yang menyakiti. Minal Aidzin wal Faidzin. Met idul fitri 1431 H.

    Takbir berkumandang menyebut asma 4WI, seluruh semesta bertawaf berdzikir padaNya. Kembalilah wahai jiwa yang fitrah. Raihlah kemenangan yang agung dalam idul fitri ini. Minal Aidzin wal Faidzin.

    Bersihkan gram kesalahan dengan bromus maaf, haluskan akhlak dengan frais Iman dan taqwa, sambung plat silaturahmi dengan las salam, bentuk silinder ukhuwah dengan bubut takbir, met idul fitri 1431 H.

    Sepuluh jari tersusun rapi bunga melati pengharum hati, mohon maaf setulus hati terucap maaf lahir selamat idul fitri 1431 H.

    Bulan penuh rahmat telah selesai. Cobaan demi cobaan telah terlewati. Pahala demi pahala telah terkumpul. Hari kemenangan telah datang. Sambut hari nan fitri dengan hati yang fitri. Minal Aidzin wal Faidzin.

    Seikhlas hati hamba berserah diri. Di hari yang fitri hamba mohon diri. Mohon maaf lahir batin. Jadikan lantunan takbir ini momen instropeksi diri untuk dapat kembali ke fitri.

    Seiring fajar sya’ban yang tenggelam terganti dengan cahaya ramadhan nan syahdu. Perkenankan diri mengucapkan met idul fitri, mohon maaf lahir batin. Walaupun hanya lewat sms semoga keberkahan selalu bersama kita. Amin.


    Ucapan Selamat Idul Fitri / Lebaran Berbahasa Inggris

    Faith makes all things possible.
    Hope makes all things work.
    Love makes all things beautiful.
    May you have all of the three.
    Happy Iedul Fitri

    I met Iman, Taqwa, Patience, Peace, Joy, Love, Health & Wealth today.
    hey need a permanent place to stay.
    I gave them your address.
    Hope they  arrived safely to celebrate Idul Fitri with you.
    May Allah bless you  and your family.

    Let’s write all the mistakes down in the sand
    And let the wind of forgiveness erase it away
    Happy Idul Fitri!

    To omedeto gozaimasu 1 syawal 1431 H iro-iro na koto osewa ni nakimashita macigai ga oreba hontoni gomemasai arigato gozaima

    When the black is whitened. Teh wound is cured and heart is purified. It’s a perfect moment to forgive all mistakes. Wish you a sacred Ied Fitri

    Ucapan Selamat Idul Fitri / Lebaran Berbahasa Sunda

    Wilujeng Sasih Siam
    Kanggo Mamah sareng Kulawargi di Bumi.
    Neda sih hapunten samudaya kalepatan
    nu dihaja sinareng henteu.
    Mugia ibadahna salawasna aya dina kamulyaan.

    Ngahaturakeun wilujeng boboram siam 1 syawal 1431 H, bilih kantos nyungkelit dina ati, tugenah dina manah, kasiku catur, katajong omong ku pribados, mugi ridho ngahpunten samudaya kalepatan.

    Bilih aya langkung saur bahe carek
    Kaciwit kulit kabawa daging
    Tunggul dirurut catang dirumpak
    Nyungkelit ati teugeunah manah
    Mudut pangampura
    Wilujeung boboran siam

    Wening galih nu dipamrih
    Jembar manah nu dipilampah
    Wilujeng boboran siam 1431H,
    kalayan neda pangapunten tina samudayaning kalepatan

    Sugrining runtah kalepatan dina manah
    nyeuri peurihna ati sanubari
    mugia lubar ku silaturahmi
    Wilujeng boboran siam 1431 H
    Taqobalallahu minaa waminkum

    Sanajan raga paanggang, teu bisa amprok dampal panangan
    Ngan saukur bisa ngirim surat, chating jeung SMSsan
    Kalayan dibarengan ku kaihlasan, neda dihapunten samudaya kalepatan
    “Taqobalallohu mina wa minkum syiamana wa syiamakum”
    Wilujeng Boboran Syiam 1431 H

    Kedaling rasa nu pinuh ke bangbaluh hate,
    urang lubarkeun, ngawengku pinuh ku nyuuh,
    meungpeung wanci can mustari.
    Neda dihapunten kana samudaya kalepatan,
    bilih kantos nyungkelit dina ati, kasiku catur,
    katajong omong dina cariosan anu matak ngarahetkeun
    kana manah, kumargi urang mah teu tiasa lumpat tina kalepatan sareng kakhilafan. Sim kuring ngahaturkeun Taqabalallahu
    Minna Wa Minkum, Wilujeung Boboran Siam 1431 H


    Niti wanci nu mustari , ninggang mangsa nusampurna , dina Idul Fitri anu ieu.. hayu urang sami-sami ngabersihkeun rereged ati.. tina khilaf sinareng dosa.. Taqqobalallahu minna wa minkum, Shiyamana wa shiyamakum.

    Bilih aya tutur saur nu teu kaukur, reka basa nu pasalia, laku lampah nu teu merenah, wilujeng boboran shiam neda sih hapunten tina samudaya kalepatan lahir sinareng bathin.
    Sadaya jalmi tiasa ngiring lebaran....... tapi teu sadaya jalmi tiasa ngiring Idul Fitri.... mugi urang kalebet jalmi nu tiasa ngiring Idul Fitri..... wilujeng boboran shiam 1431 H. Hapunten samudaya kalepatan.


    Laligarna tarate dina talaga hate. nyambuangna seungit malati nu ligar dina taman ati janten ciciren lubarna kalepatan antawis urang. Wilujeng boboran shiam 1431 H. Taqqobalallahu minna wa minkum, Shiyamana wa shiyamakum.


    Batin nu usik nyaliksik diri, bilih kasabit kaciwit ati, karumpak ungkara basa, kadudut kalindu qalbu,mugia rido galih jembar pangampura tina samudayaning kalepatan. wilujeng boboran shiam 1431 H. Hapunten samudaya kalepatan.


    Ngahaturakeun wilujeng boboram shiam 1 syawal 1430 H, bilih kantos nyungkelit dina ati, tugenah dina manah, kasiku catur, katajong omong ku pribados, mugi ridho ngahpunten samudaya kalepatan.


    Bilih aya langkung saur bahe carek , Kaciwit kulit kabawa daging, Tunggul dirurut catang dirumpak, Nyungkelit ati teugeunah manah, Mudut pangampura , Wilujeung boboran shiam 1431 H


    Wening galih nu dipamrih , Jembar manah nu dipilampah , Wilujeng boboran shiam 1431 H, kalayan neda pangapunten tina samudayaning kalepatan


    Sanajan raga paanggang, teu bisa amprok dampal panangan , Ngan saukur bisa ngirim surat, chating jeung SMSsan, Kalayan dibarengan ku kaikhlasan, neda dihapunten samudaya kalepatan Wilujeng Boboran Syiam 1431 H


    Kedaling rasa nu pinuh ku bangbaluh hate, urang lubarkeun, ngawengku pinuh ku nyuuh,  meungpeung wanci can mustari., Neda dihapunten kana samudaya kalepatan, bilih kantos nyungkelit dina ati, kasiku catur, katajong omong dina cariosan anu matak ngarahetkeun kana manah, kumargi urang mah teu tiasa lumpat tina kalepatan sareng kakhilafan. Sim kuring ngahaturkeun Taqabalallahu Minna Wa Minkum, Wilujeung Boboran Shiam 1431 H


    Weninggalih nu dipamrih, jembar panalar nu diteda, kana laku nu teu luyu, kana lampah nu sulaya.. Wilujeng boboran shiam 1431 H. Taqqobalallahu minna wa minkum, Shiyamana wa shiyamakum


    Wening galih nu dipamrih jembar manah nu diseja mugi agung cukup lumur neda kana samudaya kalepatan lahir tumakaning batin, wilujeng boboran siam


    Mugi cukup lumur jembar pangampura bilih aya bobo sapanon carang sapakan neda dihapunten samudaya  kalepatan. wilujeng boboran siam


    Bersih galih nu diperedih, leah mana nu diseja, dina ieu fitri kiwari, wanci nu mustari susuci diri nyanggakeun hapunten nukasuhun


    Nyucruk laku sunah Rasul, mapay lacak agama islam, gema takbir nu agung dipungkas kutali, silaturahim neda pangampura kasadayana wilujeng boboran shiam 1431 H


    Jatidiri anu suci rasa jiwa nu tanpa noda , mugia sing ngajadi disarengan ku iman taqwa, nuantukna nunda kanyaah, nyimpen kadeudeuh, silih hampura kapapada jalma, panuhun sihapunten sadaya . Taqqobalallahu minna wa minkum, Shiyamana wa shiyamakum


    Kaluluputan kalelepatan simkuring saparakanca, wilujeng boboran siam nyuciken diri ka Illahi, hampura diri ka gusti nu maha suci, mugia dina ieu fitri, sungkem diri ngajadikeun jalmi nu fitri, wilujeng boboran Boboran Shiam 1431 H.


    Nitih wanci nu mustari ninggang mangsa nu utama, nyucikeun panyakit ati, balik diri kanu suci hapunten samudaya kalepatan lahir sinareng batin. wilujeng boboran siam.


    Tina weningna ati nu surti, tina mumunggang rasa nu ageung rumasa, bilih aya tutur saur nu teu kaukur, aya lampah nu teu merenah, tur lisan nu ngaraheutkeun manah, neda pangapunten lahir tumekaning batin, mugi luntur qolbu jembar pangampura. Wilujeng boboran siam 1431 H. Taqobalallohu mina waminkum siamana wasiamakum, minal ‘aidin walfaizin.


    Mipit amit seja nurih kapeurih ati, malah mandar lubar akar-akar angkara na satungkebing rasa. Ngala menta galura pangampura tina sagala lalampahan tur rumpaka nu ngagelar raheut manah. taqoballhu minnawmnkum,taqobalahuyakarim.


    Bilih aya luhur saur bahé carék, tutur nu teu kaukur, laku-lampah nu teu merenah dugi ka ngaraheutkeun manah, di bulan nu pinuh barokah ieu hayu urang silih lubarkeun silih hapunten lahir batin, hayu urang mapag 1 Syawal 1431 H ku kabungahan tur kaikhlasan.


    Harta paling berharga adalah sabar, teman paling setia adalah amal, ibadah paling indah adalah ikhlas, harga diri paling tinggi adalah iman, dan pekerjaan paling berat adalah memaafkan. maaf untuk lisan yang tak terjaga, hati yang yang berprasangka, janji yang terabaikan dan sikap yang pernah menyakitkan. Taqobalallohu minna waminkum syimana wa shiyamakum. Minal aidzin wal faidzin.


    Ti Lahir dugi ka Bathin.. Pamundut nu kapihatur , ligar manah ku kaikhlasan , tiasa ngalubarkeun, tina sanes kanten samudaya kalepatan, inggis catur teu kaukur , lampah lali nincak salah , neda sihapuntenna. Wilujeng boboran shiam 1431 H


    Wilujeng boboran siam 1431. Minal aidin wal faizin. Mugi barokah Ramadhan nuyun lakuning lampah urang dina enggoning nyorang sawelas sasih anu bakal karandapan.


    Taya basa nu bisa direka, taya saur nu bisa jadi pangjajap catur, lintang ti kedalna ucapan “wilujeng boboran shiam” neda dihapunten lahir tumekaning batin.


    Bilih kantos kasisit sebit kana ati, kapancah kaléngkah ucap, kajenggut kababuk catur, tawakufna nu kasuhun. Hapunten sadaya kalepatan.wilujeng boboran


    Ngeunteung na raga katineung, nyaliksik diri ngarampa dada bari reureuh milang dosa, breh bulan pangharepan geus lekasan poe fitri nembongan. Neda sihapunten


    Najan panangan teu amprok, basa teu nyapa, raray teu tepang. hate sanubari meredih kedah silih bebaskeun, diri silih sucikeunn, mudah2an urang sadayana janten jalmi nu taqwa.amin


    Mipit amit seja nurih kapeurih ati, malah mandar lubar akar-akar angkara na satungkebing rasa. Ngala menta galura pangampura tina sagala lalampahan tur rumpaka nu ngagelar raheut manah. taqoballhu minnawmnkum,taqobalahuyakarim

dongeng dan cerpen

Dongeng & Cerpen: Surat ti Sakola

Posted in Dongeng & Cerpen on Februari 18, 2009 by Ridwan Simon Sigit
Srangenge meletek meupeuskeun langit ngagareuwahkeun celak-celak bentang timur di beulah wetan, manuk sapu jeung tikukur patembalan pating corowok pagorok-gorok tikoro, piit bondol pating jarerit, cukahkeh tingkoceak bangun bungah mapag beurang. Beurang nu geus kasawang bakal rea pakasaban nu bakal kasorang marengan panonpoe sabeubeurang mapay alam nepi ka lingsir di belah kulon.
Najan hirup di kampung lembur nyingkur sisi gunung jauh ka bedug hirup teu bodo-bodo acan, Abah Uhul, Ma Ijem jeung anaknya si Sujang teu katinggaleun jaman dina urusan pendidikan mah. Manehna sakola di SD Inpres nu pernahna di tungtung kampung leuwih ti sakilo jauhna ti Bale Desa, teuing kumaha mimitina wangunan Sakola bet diwangun di lebah dinya jauh kaditu kadieu. Padahal mun dititentan tanah tukangeun Desa lega saablag-ablag taya nu boga anu cenah di klem milik pamarentah diantep bala, malah mindeng kabejakeun loba jalma nu manggihan oray sanca.
Unggal isuk rebun-rebun si Sujang jeung sababaraha urang babaturanana malah aya diantarana nu masih katalian dulur jeung menehna tuturubun mapay galengan meuntasan catang muru sakola. Jauhna lalakon ti imah indit ngajugjug ka sakola geus teu jadi halangan keur maranehna indit isuk mulang beurang meh deukeut ka tengah poe estuning geus jiga jalan kacai ngagiridig hambalan nincak galengan jeblog ledok sakapeung sok matak kotor kana papakean.
Abong budak lampahna sok rupa-rupa kadangkala pikaseurieun sakapeung sok pikasebeleun kitu jeung kitu unggal poena, mun baralik sakola budak nu geus kelas lima atawa kelas genep mah sok rajeun taruluy ngarit atawa ngala pangpung keur pisuluheun ngabelaan ngudar baju saragem pakeeun isukna sakola deui. Malah mah sababaraha budak anu kolotna kurang tulaten tur jorok mah pakean saragem teh diseuseuhna aya nu nepi ka saminggu sakali, tada teuing kuled jeung bauna.
“Sujang, geuwat parabkeun jukut meunang cikeneh teh eta domba reang hayang nyatu!” kadenge sora indung si Sujang ti tepas nu keur pak-pik-pek beberes merenan pakakas nu balatak urut Abah barangjieun. Si Abah dipipir jongjon nyampay-nyampaykeun daun kawung dipoe dina pager awi nu geus reyod bari sakapeung melenyun udud semu samutut pinuh ku haseup tina bako tampang jeung dun kawung jieunana.
“Sujang geura dahar kaituh, tah jeung hulu peda sesa bapa sia dina tetenong!”, jengerna sora Ema meupeuskeun lamunan si Sujang nu keur nyorangkeun ka peuntas ngabayangkeun kahirupan meureun dan siga nu anteb ngalamun.
Jung manehna nangtung muru ka pawon bari teu talangke deui leungeuna ngalogodor nyukil sangu, animprek gigireun hawu anteng nyocolan hulu peda pogot bangun semu ponyo bubuhan tiisuk can kararaban nanaon pisan.
“Heueuh Jema teu karasa si Sujang geus kelas lima nya?!”, sora Abah nu gagah ngagebah Ema nu keur napian catu buruh mantuan panen H. Bada tatanggana. “Ih ari si Sabah ngareureuwas kami keur napian. Heueuh matak oge sakeudeung deui naek ka kelas genep, isuk pageto kudu ningkat sakolana ka SMP, nya rek timana piduiteunana
Sabah?” “Ah…montong kudu sakola ka SMP sagala rupa, tuh dulur Pak Ulis di dayeuh oge kalahka di barengkos ku pulisi gening meunang sakola salila-lila di paguron luhur teh”. “Aeh puguh we kapan juragan Engkos mah kabejakeun kurupsi ngakan duit rahayat cenah ceuk beja mah”, Ema nempas bari jongjon napian pare catu. “Heueuh nu matak si Sujang mah teu kudu sakola luhur-luhur bisi kurupsi, heug ngaringkuk di pangberokan, mending kieu we hirup mah tumaninah ieuh”.
Poe salasa sakumaha biasana si Sujang balik sakola tuluy ngarit, atuh sanepina ka imah teu elat maraban domba tuluy manehna oge dahar jeung urab cangkang sampeu olahan Ema sisi hawu. Sarengse dahar si Sujang ngudar baju nu geus kucel bubuhan geus leuwih ti saminggu can manggih sabun, da saban poe oge diseuseuh mah diseuseuh di kuyahkeun dina solokan sisi sawah dipoekeun dina dapuran awi, garing sabot ditinggalkeun ngarit najan sakapeung kotor dipodolan piit. Kusiwel ngaluarkeun amplop surat tina saku calana beureumna nu meh sarua kucel teu sirikna geus ampir robet, song ngasongkeun surat ka Ema, “ Ma tah surat ti pak Guru Irin”, ceuk si Sujang bangun dareuda sieun eusi surat meulit dirina, da biasana mun meunang surat ti sakola mun lain tagihan bayaran sakola paling-paling surat ngabejaan lalampahan goreng budak di sakola.
Derekdek surat dibaca ku Ema bangun daria sanajan sakola ukur lulusan SR Ema jeung Abah estuning palinter sok komo ngan saukur maca dalah ngitung raraban jeung eusi paririmbon wae apal cangkem ditalar diluar kepala ceuk basa kiwari mah. Teu kungsi lila katempo rey beungeut Ema beureum semu euceuy huntu kekerot siga nu naham kaambek. Gantawang ngawakwak nyarekan surat lak-lak dasar bari lung di alungkeun ka hareupeun Abah. “ Tah Sabah baca surat ti Guru si Sujang, meni asa teungteuingeun abong ka jalma teu gambleg”.
Abah ngarongkong nyokot surat, sarua pinterna Abah oge kana urusan maca, ngitung, jeung ngapalkeun eusi paririmbon mah nomer wahid majarkeun teh cenah. Da eta we Abah mah apal kana sagala rupa kingkilaban nu nembongan boh nu patali jeung kaayaan diri manusa sarupaning kekerenyedan dampal leungeun nepi ka eusi impian, harita oge basa si Sujang ngimpi meunang lauk emas gede diramal ku abah pibakaleun meunang duit gede bener we isukna si Sujang manggih duit dina baju kampret Abah lima welas rebu sihoreng duit ladang ngajual hayam kumahkar nu Ema. Atuh pon kitu deui urusan anu patali jeung nu baris kajadian di alam mayapada ieu apal alatan ngapalkeun pituduh tina paririmbon. Wallahu bener atawa henteuna mah da kitu nu salila ieu sok katitenan, jeung nu sok dipilampah ku kolot di lembur.
“Paingan indung sia ngadat Sujang!”. “Ari kitu, kunaon Bah?”. “Tah baca ku maneh!”
“Kahatur Ema Sujang di rorompok. Pamugi kauninga Sujang teh tos dua dinten ieu awakna bau kacida, kumargi anggoanana tara diseuseuh, waos tara disikat, buuk tara diangir, awak tara ibak, suku tara disapatu ukur make kaos kaki belewuk. Anu ngabalukarkeun rerencangan anu aya disagigireunana kaganggu diajarna kumargi bau awak Sujang. Rupina sakitu nu kapihatur ti sim kuring. Haturan guru Sujang Pun Irin”. Kurang leuwih kitu eusi eta surat teh, sanggeus beres maca surat si Sujang ukur mesem seuri koneng.
Ema nu ti tatadi ngaleos asup ka tepas katempo keur ngagutrut nulis bari semu raga keuheul, lambeyna luway-liwey nuturkeun tungtung patlot dina dua ramona.
“Sujang bikeun tah surat balesan ti kami ka guru sia!” “Heug ma”, tembal si Sujang teu kebat kaburu disampeur si Ohing ngajak ulin ka pasir bari rek ngala asem nu keur meujeuhna kumipung di kebon Ki Salu, ngeunah mun di rujak atawa dicocolkeun kana uyah bari sikina digayem majarkeun teh ambeh teu haseum teuing jeung mo matak linu kana huntu sakapeung sok ngagayem dauna ubar kesed ngahindar nyeri beuteung.
Isukna sakumaha biasana si Sujang jeung barudak nu sejena rebun-rebun geus ngaleut arindit Sakola teu poho surat balesan keun Pa Guru ditangkelkeun dina tilepan buku nu ngan hiji-hijina dina jero kantong nu dijieun tina karung tarigu bodas nu geus kucel nyurup jeung pangawakanana.
“Pak guru, ieu serat ti Pun Biang mugi katampi”, ceuk si Sujang sanepina ka Sakola bari popoyongkodan hormat ka Guru Irin.
Teu kungsi malire beungeut si Sujang derekdek surat dibaca anu unina: “ Kahatur Jang Guru Irin di Sakola. Surat geus dibaca ku kuring, tur kaharti pisan eusi eta surat teh. Mugi Jang Guru uninga Si Sujang indit ka Sakola LAIN KEUR DIAMBEUAN TAPI KEUR DIAJAR”!!!!

Cerpen : Hari yang Luar Biasa

Posted in Dongeng & Cerpen dengan kaitan (tags) on Februari 11, 2009 by Ridwan Simon Sigit
Selepas magrib pukul tujuh tigapuluh waktu yang terlalu malam untuk anak perempuan kecilku pulang ke rumah namun keseringanlah yang membiasakannya, meski terkadang perasaan hati tidak pernah memberi ikhlas. Rasanya begitu kejam rutinitas untuk sekedar menyambung hidup ini.
Seandainya aku berlapang harta, mungkin tak kan seperti ini anjing-anjing najis akan menjaga rumah, pramuwisma bersiap tegap setiap kapan dibutuhkan, anak-anak tak kemana perginya terpenjara aturan pengasuh pendampingnya yang menyuapi, menyusukan, menidurkan, dan segudang aturan.
Saat ini gadis kecil dan anak lelakiku yang semata wayang harus bersimbah peluh sendiri agar bisa menjaga dirinya dari haus, lapar, dan ketidaknyamanan pengganggu alami sakit dan resah tak ada kawan untuk dimintai tolong sekedar untuk membuatkan susu di dot kesayangannya. Adik iparkulah yang rela berbagi kasih dengan putri kecilku dan putrinya yang seusia agak muda.
Sejuk senja Ciwaruga tanpa hujan ku lewati berdua dengan perempuan kecilku menuju tempat kendaraan kuparkirkan, kerlip bintang di benderang angkasa menemani rembulan yang agak tertutup awan.
“Ra, lihat cahaya beterbangan menghiasi kebun di sebelah jalan!”
“Mana, bah?, Oh iya bah cahayanya ko bisa terbang?” sahut anakku sedikit agak kaget.
“Itu cahaya dari binatang yang bisa terbang yang bernama Cika-cika kalau Bahasa Indonesianya Kunang-kunang.” Aku berusaha menjelaskan.
“Cika-cika itu bukan hantu terbang kan?, kenapa namanya dua, Cika-cika dan Kunang-kunang?” tanya putriku penasaran.
Sialan, dalam hati bergumam ah dasar anak-anak sekarang terlalu sering dibodohi acara-acara dan film-film bodoh karya anak bangsa sendiri yang ceritanya hantu melulu. Mengapa mereka tidak berani membuat cerita yang menceritakan seorang anak bangsa yang berjaya membangun bangsa, mengungkap sejarah bangsa, mengukir sejarah cerita yang bisa mengangkat moral bangsa. Tapi biarlah dengan karya seperti juga sudah membuat mereka bisa makan dan berbagai dengan kru dan kawan-kawan lainnya yang terlibat langsung atau tidak langsung dalam pembuatan dan pemasaran karya-karya itu sedikit membantu menyediakan lapangan kerja bagi anak bangsa setidaknya saat ini, lumayanlah.
“Bah, tangkap satu kita liatin ke si Aa bisi gak tahueun”, anakku memotong gumaman. Aku terharu dengan kalimat yang dilontarkannya, betapa ia sangat memperhatikan kakaknya yang sendiri di rumah sedang tidak sempat bersama-sama menikmati malam penuh kunang-kunang berterbangan.
Satu ekor berusaha kutangkap untuk kubawa pulang dengan terlebih dahulu kuperlihatkan pada anakku, dipegangnya binatang bercahaya itu dengan tanpa takut. Tentu saja aku tidak khawatir lagi dengan pernyataannya yang menuding binatang terbang bercahaya itu “hantu”. Dielus dan disayangnya cika-cika itu lantas kulepas terbang di dalam mobil untuk ditangkap lagi sesampai di rumah dan akan ditunjukkannya pada kakaknya.
Sepanjang perjalanan tiada henti-hentinya gadis kecilku berceloteh tentang binatang bercahaya tangkapanku, mulai dari menanyakan dari mana asalnya, kenapa bisa bercahaya, kok benatang sejenisnya gak bercahaya, kok bisa terbang, kenapa terbangnya di malam hari, kemana dia di siang hari, makanan pokoknya apa, dan banyak pertanyaan menggelitik lainnya yang semuanya kujawab sebijak mungkin tanpa mengosongkan isi jawaban satu pertanyaanpun.
Serambi depan rumah tampak masih gulita anak laki-lakiku mungkin lupa menyalakan lampu depan, di dalam rumah benderang. Seperti biasa tak pernah kupijit klakson mobilku sesampainya di rumah takut mengganggu tetangga yang mungkin sedang beristirahat bersendagurau bersama keluarga di ruang tengah rumahnya yang jarang kami lakoni di rumah. Kubuka perlahan pintu mobilku.
“Abah! Pelan-pelan dong buka pintunya tuh kan Cika-cikanya kabur!” anakku menghardik aga kesal.
“Waduh, Abah lupa, kemana dia terbang?”, seraya aku menghampiri anakku yang kesal.
“Makanya ab tuh harus inget kita kan lagi bawa Cika-cika, jadi Cika-cikanya gak kabur”, lagi-lagi anakku mengingatkan bak orak dewasa, sambil kutinggalkan kututup pintu mobil kubuka pintu pagar rumah lalu dengan diam dan pelan-pelan mobil kumasukkan kedalam.
“Eh, Bah cika-cikanya masih ada!” teriak anakku menjerit riang.
Akupun berusaha menangkapnya hati-hati.
“Sini Bah sama Rara aja, biar diliatin ke si Aa”. Terlihat riang seraya menggenggam Kunang-kunang yang hampir hilang itu.
Tiba-tiba terdengar teriakan dari pintu mobil yang terbuka.
“Cika-cikanya terbang!”
“Abah sih kenapa gak dibukain pintu mobilnya, harusnya Abah tolongin Rara pegangin dulu Cika-cikanya!” nyerocos tanpa sempat kujawab keluhannya.
Raut wajahnya sedikit muram, lalu memutarkan bola matanya dilemparkannya kepenjuru arah angin mencoba menemukan arah kemana binatang bercahaya itu pergi. Setelah yakin tek melihatnya lagi lantas dia bertanya, “Bah kemana dia pergi ya?” tanyanya agak lemah terdengar lirih.
“Sudahlah biarkan dia terbang mencari kawan-kawannya, biar dia bisa makan, dan bisa beranak pinak, besok lusa kita liat di kebun sebelah pasti mereka datang berbondong menerangi kebun”, aku berusaha menenangkan dia.
“Iya tapi si Aa kan belum liat, kasian kan gak bisa liat bianatang bercahaya”, sambil berteriak memanggil kakaknya di dalam rumah, tapi tak ada jawaban.
Didapati anak lelakiku tertidur pulas di kasur lepet di depan televisi. Kupegang tangannya agak panas menyeriak, keningnyapun demikian lalu kubangunkan dan menyuruhnya untuk ambil air wudlhu dan shalat Magrib sebelum menyuruhnya makan malam.
“A bangun…!” lalu gadis kecil itu bercerita panjang lebar tentang binatang tangkapan tanpa memberi kesempatan kakaknya menjawab atau mengomentari.
“Aa sakit, sepulang ngaji Aa rieut, kepala pusing tubuh panas dingin”, terdengar suaranya agak parau dari dapur aku menghampiri, “ Iya, sudah kamu Shalat dulu terus makan dan minum obat ya”, sahutku.
Gadis kecil itu tak mau begitu saja menutup ceritanya tentang Cika-cika sambil menguntil kakaknya yang masuk kamar mandi hendak mengambil air wudu, dia terus bercerita sampai akhirnya kakaknya meng-iyakan dan mengatakan bahwa diapun sudah tahu binatang yang dimaksud beberapa waktu yang lalu ketika kubawa berlibur di kampung halamanku dahulu. Akupun teringat sambil membuang senyum kulempar haru.
Si cantik anak perempuanku menghampiriku dan berkata dengan senang seraya raut wajahnya yang cantik jelita menggambarkan kebahagiaan yang tiada terkira dan dia tak lagi merasa berdosa pada kakaknya karena tidak bisa menunjukkan binatang yang menurutnya aneh itu.
Setengah jam kemudian tepat pukul tujuh 20menit terdengar pintu pagar menjerit terbuka diiringi raungan sepeda motor istriku yang langsung memasukkannya ke ruang tengah rumah kami yang mungil disambut teriakan riang si kecil dan tanpa menunggu ibunya duduk barang sebentar langsung nyerocos bercerita tentang binatang bercahaya yang di bawanya jauh-jauh dari Ciwaruga ke Cihanjuang tapi terlepas saat hendak dibawa masuk ke rumah dan tak sempat menujukannya pada kakak dan ibunya.
Tak terdengar jawaban dari ibunya yang langsung menghampiri anak laki-lakinya yang terbaring di kasur lepet lalu menyuapinya makan diakhiri dengan memberinya dua butir obat yang diminumkannya.
Aku merebahkan diri di samping kedua anakku, sungguh hari yang luar biasa…

Cerpen: Masa Lalu kelabu

Posted in Dongeng & Cerpen dengan kaitan (tags) on Februari 9, 2009 by Ridwan Simon Sigit
Katanya jaman baru saja berubah, arus moderen telah menggerus susila penghuni dunia ini, namun entah kapan mulai berubah sebab setiap orang dari waktu ke waktu seingatku selalu mengatakan demikian “wah, jaman telah berubah!!”. Dahulu kala waktu aku masih kecil berlumur tanah bersimbuh lumpur di pematang sawah milik kakek dan neneku yang hanya sepetak asik menguping obrolan mereka yang bercerita tentang buyut moyangku yang menceritakan keadaan mereka ketika masih kecil, karena melihatku bermain-main seolah tanpa beban dan tetap riang mengingatkannya.
Dalam suka cita tiba-tiba mereka memelankan suara bicaranya tapi masih tetap bisa kudengar dan bercerita bahwa tetangga kakek dari buyut moyangku marah semarah marahnya ketika anak perempuanya hamil diluar nikah. Menghajar laki-laki yang menghamilinya lalu menikahkannya pada keesokan harinya, ironis memang.
Cahaya senja kemerahan di upuk barat. “Ayo, kita pulang sudah petang”, suara kakeku di sisi parit seraya membersihkan cangkul dan sesekali mengisap tembakau yang dibungkus daun aren yang dikeringkan sambil membuka tutup matanya yang sudah semakin rabun mengibaskan asap yang menyusuri bola matanya dan membuatnya seperti merem melak. Nenekku menyauti dan memasangkan baju lusuh pada tubuhku yang kurus agak kering tapi meski kerontang.
“Grib, sudah jangan kau teruskan”, suara memohon kakak sepupuku menggelitik telinga kiriku. Sama sekali tidak menyurutkanku meremas birahi mengoyak payudaranya menelusup terus kedalam jantungnya yang berdegup cepat menghembuskan suara mendesah yang semakin menggusur nafsu kelaki-lakian yang sangat normal ini. “Grib, aku masih sekolah gak mungkin aku mewujudkan cita-citaku untuk menjadi guru jika aku kau hamili”, seraya menutupi tubuhku yang belum sempat membuka baju dengan samping batik milik ibunya bekas mengais adik bungsunya yang sudah kelas tiga SD dan baru saja ditinggal ibunya meninggal akibat sakit yang menggerogoti sejak lama, sedangkan bapaknya yang berpangkat Kapten di salahsatu kesatuan ABRI hidup bahagia bersama istri mudanya di Bandung, dengan meninggalkan empat orang anaknya di sebuah desa kecil di kampungnya tempat dibesarkannya dulu.
Hampir tak bisa bicara untuk menjawab apa katanya, aku tetap menggerayangi tubuh indahnya dengan jilatan-jilatan mata yang membelalak menapaki sekujur tubuhnya yang harum sesekali menggigit kecil mulut manisnya yang tak berwarna di kegelapan. Rupanya perempuan itu hampir tidak bisa menolak perasaanya dan membalas dengan mempermainkan dan mengelus-elus bagian tubuhku dengan meremas-remas perasaanku yang sedang gamang.
Sekali lagi dia mengatakan padaku, “Grib, bagaimana kalau aku hamil akankah kau bertanggungjawab untuk masa depanku, kehidupanku, adik-adiku, dan semuanya?”. “Astaga!”. “Kenapa?”, sambung dia. Aku terhuyung lesu, kaget, agak-agak kesal, sekian jam aku memberdayakan dia sampai nyaris terpedaya tiba-tiba kesadaranku terusik suara desah di kamar sebelah tempat kakak perempuannya yang tidur ditemani kawan laki-laki yang juga tetanggaku dan telah sebulan menjadi kekasihnya. Aku tersadar tapi tak mampu berkata-kata sambil mengecup keningnya lalu kupeluk erat dia yang seakan enggan mengenakan lagi pakainnya yang sudah tertanggalkan dan hanya ditutupi samping panjang yang tak bisa menutupi seluruh tubuhnya.
“Grib, kenapa tidak kau lanjutkan?”. Ah dasar perempuan tadi tiada hentinya melarangku melanjutkan malam. “Tidak”, jawabku agak ragu. “Kenapa, kamu kehilangan selera atau aku tak menarik lagi bagimu?” lanjutnya menantangi. “Bukan begitu, aku terlalu sayang sama kamu”, jawabku agak ragu, menutupi hasratku yang sangat menggebu.
“Kenakan bajumu, De!”. Dia terdiam dan memalingkan mukanya seraya mengenakan pakaian dalamnya. “Aku, sangat mencintaimu”, suaraku agak parau berusaha merayunya. “ya”, jawabnya singkat. Sekali lagi kukecup keningnya, air mata membanjiri pipinya terasa asin dimulut ketika kuciumi pipinya setelah mengecup keningnya. Aku terus berceloteh panjang lebar tentang kejadian yang nyaris membunuh masa depan dia dan kau waktu itu, tapi dia terdiam seribu bahasa tubuhnya seolah kaku tak sekalipun membalas ribuan ciumanku yang kuhujamkan pada pipi dan bibirnya yang semakin hambar tanpa balas.
Adzan dari masjid agung desa memecah pagi buta berkumandang di kejauhan. Waktu menunjukan pukul 4.30 wib, aku berusaha melepaskan diri dari dekapannya yang tak henti-hentinya terisak pelan dengan cucuran air mata terus mengalir membanjiri ketiak kiriku yang tertindih kepalanya.
“Aku pulang sayang, besok kita teruskan cerita kita”. Tangisnya semakin jadi meski tak berhasil membangunkan kakaknya di kamar sebelah yang sejak terdengar suara desah berganti dengkuran tak terdengar lagi suara kesadaran. Lalu kutinggalkan rumahnya, semakin jauh semakin agak berlari tak kutolehkan mukaku kearahnya lagi.***
Tiga tahun berlalu dua tahun selepas SMA tersiar kabar dia melahirkan anak laki-laki hasil hubungan gelap dengan boss tempat dimana dia bekerja sebagai buruh pabrik. Tapi tak membuatku terlalu kaget dengan keadaanya yang tak berdaya dalam ketiadaan, kepapaan, sedang kebutuhan begitu memaksanya untuk berbuat demi mengais kasih sayang yang pernah terbuang dimasa sangat membutuhkannya dulu. Dosakah yang dia lakukan? Dosakah aku karena tak bisa membagi cinta sejati dengannya? Lalu siapa yang salah?
Kini dia telah menjadi seorang guru honorer di sebuah Sekolah Dasar di sudut sebuah kota kecil, hidup bersama seorang laki-laki yang empat tahun lebih muda sebagai ayah tiri anak laki-lakinya, mencoba menanggalkan kisah masa lalunya yang begitu mengenaskan. Semoga kamu bisa saudariku.

Carpon: “EUIS…”

Posted in Dongeng & Cerpen on Februari 2, 2009 by Ridwan Simon Sigit
Ku : Ridwan Sigit
Teuing kumaha mimitina harita taun 1988, kuring boga kabogoh satilu-tilu Euis batur sakelas di Darul Hikam Bandung estuning geugeut pisan ka kuring. Kataji ku geten jeung daria pisan mun ngurus urusan kuring timimiti merhatikeun dahar, pangajaran, nepi ka masalah beberesih di kamar kost tempat kuring jeung sababaraha urang babaturan lalaki nganjrek. Malahan mah pakean seuseuheun sakapeung sok dibawa ka imahna mun poe saptu atuh poe minggu pasosore dianteurkeun deui pakeeun poe Senen bari sok pirajeunan mawa dahareun satambruan tara ieuh kasoro ku babaturan nu sejen da maranehna mah sok marulang ka lemburna sewang-sewangan si Dodo ka Cianjur, Dedeng ka Cibodas Lembang, iwal ti kuring jeung si Jatno urang Cilacap nu arang mulang mah. Enya, kitu soteh si Jatno mah pedah jauh kituna teh majarkeun teh olok ongkos mending dipake jajan sesana ditabungkeun ka ibu kost keur jaga-jaga cenah, ari kuring mah nya kitu tara boga duit keur ongkos-ongkos acan da puguh jalma teu boga atuh sakola oge bubuhan kolot kuring maksakeun pedah kuring keukeuh hayang sakola, da mun seug inget kana kaayaan kulawarga di lebur sok sedih hate teh ari ras ka adi-adi mangkaning opatan keur naraon maranehna di lembur sakanyaho kuring ti baheula oge kulawarga kuring mah can pernah dibere duit keur bekel jajan da puguh sakola teh ukur opat ratus meteran ti imah mun menta keur jajan kalahka sok di gelendeng ku pun biang teh majarkeun teh mun wanci istirahat sakola lapar mah balik we dahar sing gede teu kudu jujan-jajan sagala.
Beda pisan jeung kuring nu cicing di Kota da ilahar di kota mah gening barudak sakola teh teu weleh marekel duit boh keur ongkosna boh keur jajan teu sirikna pagede-gede, pon kitu deui kuring ku pun bapa sok dibere duit mingguan anu gedena sapuluh rebu rupia, tapi mindeng tara nepi ka saminggu kakara tilu poe oge geus beak kadituna ngegel curuk mun ninggali batur jarajan teh kuring mah cicing we di kelas tara ieuh kaluar sajabaning ti era teh pan aya Euis anu teu weleh sok maturan bari tara elat mawa rantang sangu katut deungeunana. Tapi tara paduduaan di kelas teh da teu meunang paduduaan di tempat hara-haraeun kitu aturan sakola di Darul Hikam mah, nya sok dibarengan ku Kardiah jeung Cucu Romlah babaturan sabangku Euis. Maranehna ngarti pisan ka kuring duaan mun keu silih huapan maranehna tara lemek tara nyarek malah sakapeung mah sok rada ngabalieurkeun beungeut mun kuring keur rada cunihin ngadeukeutkeun biwir ka beungeut Euis, sanajan can kungsi keuna dan era rek nyium teh bisi aya nu nyerangkeun ti kajauhan.
Mun pareng Euis teu asup sakola kulantaran gering da ari ijin mah tara batan ijin teu asup sakola sanajan sakumaha perluna mending maksa sakola ambeh panggih jeung kuring si buah hatenana kitu Euis kungsi nyarita ka kuring malah mah mun ukur rieut atawa panas tiris ge sok maksakeun sakola sieun kalingeuteun bebene kitu kuring duaan patali jangji, iwal mun keur murus nyeri beuteung Euis atawa kuring ge tara maksakeun sakola sok sieun kaburusutan di kelas. Sok inget ka adi-adi kuring mah biheung dibarere duit ku pun biang da mun pareng balik ka lembur teh sok galecok nyaritakeun kaayaan di lembur salila ditinggalkeun ku kuring jeung pun bapa nu mulang mun keur aya ongkos atawa aya bawaeun keur nu di lembur. Sakapeung mah sok kadenge rada hog-hag pun bapa sareng pun biang teh meureun keur ngamasalahkeun kahirupan nu teu aya paningkatan ti baheula teh. Nya kitu tea pun bapa nu jadi pagawe leutik di Unpas teh tara bisa nyumponan kabutuhan hirup anu sakitu beuratna jaman harita teh cenah ceuk pun biang anu sajaba ti anak-anak pituina kolot kuring teh pan ngurus anak dulur nu teu puguh arang ujur kolotna si Didin anak pun bibi adi bapa, si Ence anak pun bibi adi pun biang, jeung si Dedi anak pun paman adi pun biang sadayana diurus ku pun biang padahal lamun ninggali kayaan kolot boro-boro keur ngurusanan maranehna keur anak-anakna wae jauh ti cukup tapi da nya kitu rek kusaha deui meureun maranehna diurus mun lain ku pun biang. Anu dua mah geus baleunghar meureun da si Didin mah taya beja taya carita ti saprak nginjeum duit ka adi kuring nu pangais bungsu sapuluh juta pleng we taya raratanana, si Ence mah geus lumayan cenah kahirupanana da geus boga imah di kota, tinggal si Dedi nu can kitu kieu teh can nincak mangsana meureun masih keneh nutur-nutur pun biang nu ayeuna nganjrek di pun adi nu bungsu nu kabeneran jadi PNS di Puskesmas di daerah deukeut Taman Pramuka.
Harita poe Jumaah, teu pupuguh Teti budak kelas tilu saluhureun kuring sakelas nyampeurkeun kuring nu keur nyorangan hareupeun Masjid puguh we kuring rada ratug da puguh kuring teh boga rasa kamanehna lamun seug can boga Euis meureun kumaha engke we sanajan saluhureun oge dan asih mah moal panca kaki sugan, ceuk gerentes hate kuring harita; “rek naon anu geulis nyampeurkeun ka Aa anu kasep” dina hate rada cunihin. Sanggeus deukeut kuring teu bisa ngomong harewos Teti nu nampeu kana ceuli kenca ngusik asih nu kapendem; “Wan, Teti nambut buku”, pokna teh. Kuring masih hareugeueeun can bisa ngajawab, ret ka Teti nu keur imut meni ngirut pisan, ras inget ka Euis nu keur ngumbahan wadah urut bieu dahar duaan, Teti ngajanteng make sweeter beureum bari semu geugeut neuteup kuring. “Hei waler”, ceuk Teti ngahudang lamunan. “Oh muhun, mangga-mangga”, tembal kuring bari can nyaho buku naon nu rek diinjeum ku Teti teh. “Ke uih sakola we urang patepang di gerbang STPDN”, ceuk kuring bari nunjuk ka palebah Gedong STPDN nu aya di sagigireun Sakola kuring di Jl. Ir.H.Juanda Dago Bandung. “Mangga nuhun”, ceuk Teti nu teu kebat tuluy ngaleos muru ka jero Masjid.
Teu kapalire iraha jolna Euis geus aya tukangeun, “rek naon tepang di gerbang STPDN?”, Euis nanya rada teugeug tara-tara ti sasari, bari rada reuwas kuring ngajawab; “teh Teti seja nambut buku ti Iwan, disanggakeunana engke uih sakola di payuneun STPDN”. “Naha bet kudu engke, jeung guku naon nu diinjeumna?”. Kuring teu bisa ngajawab, jol Supriyatna budak kelas dua B nyampeurkeun, plong rarasaan teh ngemplong asa aya nu nulungan kuring nu keur kagencet masalah. “Wan, tulungan urang euy, pang mapagkeun adi urang di sakolana tuluy anteurkeun ka GOR Pajajaran”, “ari Yayat, pan karek ge jam istirahat”, tembal kuring rada mentegeg ngadenge Yayat ngomong kuring kudu mapagkeun adina nu awewe sieun Euis apaleun yen kuring teh keur hahadean jeuang adina anu masih keneh sakola di SMPN 12 Bandung kelas dua. “Heueuh engke balik sakola, urang rek men volly heula”, Supriyatna negeskeun bari ngalungkeun konci motor. Ret katukang Euis noyod asup ka kelas semu anu rada lumpat.
Siga nu ngahaja di kelas Euis diuk pangjuruna dina bangku tempat kurig diuk, Kardiah nu nyorangkeun kuring ti tempat diuk panghareupna mere tanda bari ngomong ngaharewos, “ upahan Euis tuh ngambek ka didinya”. Teu malire deui ka Kardiah tuluy kuring nyampeurkeun Euis bari rada ditangkeup, “Euis, sayang bebene Aa nu pang geulisna tong ambek geulis, Aa teu aya hubungan nanaon sareng Teti pirakadar ge nambutkeun buku da moal matak ngirangan kacinta Aa ka Euis”, ceuk kuring rada ngarayu bubuhan rada pinter kana ngarayu mah. Unggal aya masalah jeung kabogoh teu ieuh papanjangan teu weleh beres ku cara dirayu jeung dirangkul bari sok rada ngawanikeun maneh nyium taarna.
Ti harita kuring sok rada ati-ati mun rek nepungan atawa jangjian jeung Teti, dasar urat salingkuhna kuat meureun nya tara kapanggih ku duanana oge boh keur paduduaan jeung Teti atawa keur paduduaan jeung Euis. Pon kitu deui hubungan kuring jeung adina Supriyatna tara ieuh aya nu nepikeun ka duanana, “naha bet kieu, kuring teh padahal kuring teh jalma teu boga tapi kana urusan cinta meni rasa mokaha”, ceuk kuring ngarentes mun ras inget kana lalampahan kuring ti baheula nepi ka ayeuna geus kelas tilu, nu sababaraha bulan deui ge bakal rengse sakola teh. Keur ngeunah-ngeunah ngalamun bari semu ujub, ria, jeung takabur (da kitu ari ngalamun mah tara kagok kuring mah), plak tonggong aya nu nenggeul ku buku tarik pisan, barang direret Euis pujaan hatiku ngabedega bari cirambay, raray geuneuk, biwirna ngageleter nahan kaambek bari teu kungsi nyarios manehna ngalungkeun buku kana beungeut kuring tuluy lumpat bari ngahinghing ceurik. Kuring teu bisa nyarita meunang sakedapan ngahuleng ngaraga meneng, aya naon Euis bet siga kitu ka kuring nu salila ieu sakitu hormatna ka kuring, siga nu ambek kacida.
Ampir tilu poe manehna teu asup sakola cenah ceuk Kardiah jeung ceuk babaturan nu sejen Euis gering, “Wan, urang nempo Euis yu!”, ceuk Cucu bari nyampeurkeun. Kuring teu bisa ngajawab ngahuleng ceuk gerentes hate, mun kuring indit ka nempo Euis ka imahna kumaha mun kolotna Euis apaleun yen geringna Euis teh alatan kuring? Sabab tilu poe katukang basa Euis neunggeulkeun buku kana tonggong kuring teh sihoreng nembongkeun surat kuring anu keur adina si Yayat nu can kungsi kaanteurkeun, sedengkeun buku Matematika anu dipake panyimpen eta surat diinjeum ku Euis di bawa ka imahna bubuhan harita Euis teu kungsi nulis salah sahiji materi ajarna, malah mah eta surat teh di foto copi di gedekeun ukuran kertas A3 ku Euis teh. “Angger kamu mah ari sok ngalamun teh”, ceuk Kardiah semu ngegebah. Kuring teu bisa mikir jeung teu bisa mutuskeun kudu kumaha lampah kuring nu hade kahareupna supaya Euis ulah kanyenyerian ku kuring. Kuring teu kungsi nempo ka Euis lantaran harita teh kuring kudu ngawakilan Sakola dina kagiatan LDKS di Taman Pramuka duaan jeung Kang Nandang nu kiwari jadi Kepala Sekolah SMP Darul Hikam harita mantena ngajabat Mitratama (ketua OSIS), kuringa Mitramuda-na (Wakil-na).
Pun biang mah apaleun hubungan kuring jeung Euis, da mun pareng mulang ka lembur sok curhat bari dibandungan daria pisan ku pun biang, sakapeung sok siga nu reueus ka Euis teh. “Ibu mah hoyong tepang jeung Euis teh, meni kacida nyaahna geuning ka anak ibu”, saur pun biang. Tapi teu kungsi diamprokeun jeung kolot katut adi-adi kuring da puguh rek kumaha nepungkeunana boro-boro keur mawa Euis ka lembur dalah keur ongkos sorangan oge sok kadang-kadang kurang, malah sok ngahaja menta ka pun aki almarhum sakalieun keur ongkos balik deui ka Bandung teh. Jaba ti kitu kagiatan di sakola estuning tara aya waktu keur ngahajakeun mulang ka lembur teh, da kuring kaitung aktif di sakola teh timimiti eskul olah raga, pramuka, pangajian, les bahasa inggris, jeung pangajian diiluan pokona mah anu haratis-haratis pasti diiluan jadi ampir unggal minggu tara bisa mulang ka lembur mun kabeneran suwung kagiatan kakara mulang tapi can kaparengkeun pok ngajak Euis ulin ka lembur.
Salila opat bulan PPL di daerah Pacet kuring ngan kungsi panggih dua kali jeung Euis, da malar teu sakelompok jeung tempatna oge pajauh aya kana lima kilona ka tempat Euis teh, basa panggih ge teu kungsi ubral-obrol nanaon da Euis masih ambek meureun ka kuring atuh kuring bingung pilampaheun jeung naon piomongeun nu pantes keur ngalempengkeun deui hubungan nu geus bengkok alatan kuring gagabah jeung sagawayah. Beres PPL di luar kota kuring kudu neruskeun PPL di lingkungan nu deukeut jeung sakola, nya kuring kabagean di SD Coblong. Harita poe saptu kuring keur ngalatih Pramuka bari diuk sisi lapang kuring ngawani-wani maneh nanya ka Euis; “Euis, pami Euis masih kersa ngahampura Aa tina sagala kelapatan salami ieu, Aa seja nyarios nganjentrekeun perkawis kajantenan lima sasih kapengker”, ceuk kuring rada lumengis ameh dipercaya jeung dipikarunya ku manehna. “Mangga”, najan pondok Euis siga nu ngabageakeun. Dasar urat rahul kuring geus kandel meureun kuring harita ngejentrekeun yen surat nu kapanggih ku Euis dina buku matematika teh ngan ukur surat keur nguji rasa kacinta, kadeudeuh Euis ka kuring. Kuring nyarita siga nu enya, padahal eta surat teh bener-benr keur bebene kuring nu sejen, tetela Euis kabius deui ku kuring daek deui deukeut jeung kuring nyanding asih melak asmara jeung manehna.
Hubungan kuring jeung Teti mah bet siga nu api lain, padahal ceuk Kokom batur saangkatan nu beda kelas jeung kuring nu masih keneh katalian dulur jeung Teti, nyarita; ”Wan Teti mah dulang tinande mun didinya rek serius heug datang ka imahna deukeut Dago Pakar, yu dianteur ku Kokom”. “Ah isin, wartoskeun salam we ti Aa”, tembal kuring teu papanjangan da sakapeung sok ngarumasakeun mun kuring boga kabogoh tur nepi ka kudu reueujeungan nepi kararabi rek diparaban naon atuh pamajikan teh da nyasat jalma teu boga kuring mah.
Ti saprak Ujian Negara beres Euis ngiles duka kamana teu beja teu carita, ditatanyakeun ka babaturan nu sejen utamana ka Kardiah jeung Cucu sobat dalitna teu arapaleun duka teuing ngahaja nyalindungan dimana ayana Euis ayeuna duka kumaha pokona mah hese dipentaan tulung ku kuring teh jiga nu marilu ngewa ka kuring. Harita da puguh ka sakola estuning bebas rek datang rek henteu teu jadi masalah atuh puguh hese papanggih jeung babaturan nu sejen teh. Nananyakeun alamat imahna wae hese rek ngabejaan teh, aya nu mere nyaho majarkeun teh “kuring mah ukur nyaho imahna tah didinya we, tapi teuing alamat nu puguhna mah naon da asup gang-lah”, ceuk Kartiwa babaturan lalaki nu kungsi ka imah Euis ngalongok Euis basa gering tea. Antukna kaburu kabangbalerkeun kunu lain-lain da harita teh kuring diajak ku si Yayat, jeung babaturan nu sejena ulin ka Tangkuban Parahu nuturkeun barudak sakola nu sejen ngareuah-reuah kalulusan nu geus dibuka jeung kacatet lulus kabeh ti Darul Hikam teh, atoh tapi kalimpudan bangbaluh.
Sajajalan dina motor kuring teu weleh mikiran Euis, pon kitu deui basa geus nepi ka Tangkuban Parahu nu kabayang ngan ukur Euis, komo basa nitenan hejo lempokna tatangkalan sabudeureun kawah bet rus ras asa waas, kacipta kabayang-bayang kuring keur silh kaleng leungeun geugeut pisan, Euis nangkeup tipeperket teuing ku tiris, pameunteu nampeu rakep paadu teuteup burilak soca anu cureureuleuk neuteup, biwirna semu beureum ngarenyu ngagelenyu imut nu matak ngirut, deudeuh geulis kakasih Aa, dimana anjeun ayeuna, bagja temenan pameget nu tiasa nyanding anjeun, hampura Aa nu teu boga ras-rasan ngajaheutkeun manah Euis anu sakitu daria satia ka Aa. Hampunten geulis rumaos Aa bodo teu mulangtarima kana sagala pengorbanan Euis anu taya papadana, sagala kahadean Euis salami urang sasarengan moal dipopohokeun, mugi Euis salamina aya dina panangtayungan Allah SWT.